სამუტსაქონის პროვინცია
სამუტსაქონი ( ტაი. สมุทรสาคร) — ტაილანდის ერთ-ერთი ცენტრალური პროვინცია ( ჩანგვატი ). პროვინცია დაარსდა აქტის ფარგლებში, რომელიც ეხებოდა სამუთპრაკანის, ნონთაბურის, სამუთსაქონის და ნაქონნაიოკის პროვინციებს. გადაწყვეტილება ძალაში შევიდა 1946 წლის 9 მაისს. [1]
პროვინცია | |||||
---|---|---|---|---|---|
სამუტსაქონის პროვინცია ტაი. สมุทรสาคร | |||||
| |||||
ქვეყანა | ტაილანდი | ||||
ადმ. ცენტრი | Samut Sakhon | ||||
შიდა დაყოფა | Mueang Samut Sakhon, Krathum Baen და Ban Phaeo | ||||
კოორდინატები | 13°32′50″ ჩ. გ. 100°16′25″ ა. გ. / 13.54722° ჩ. გ. 100.27361° ა. გ. | ||||
ფართობი | 872 კმ² | ||||
მოსახლეობა | 584 703 კაცი (2019) | ||||
სიმჭიდროვე | 662 კაცი/კმ² | ||||
სასაათო სარტყელი | UTC+7 | ||||
სატელეფონო კოდი | 034 | ||||
საფოსტო ინდექსი | 74 | ||||
ოფიციალური საიტი | http://www.samutsakhon.go.th | ||||
მეზობელი პროვინციებია (სამხრეთ – დასავლეთიდან საათის ისრის მიმართულებით) სამუთ სონგხრამი, რატჩაბური, ნახონ პათომი და ბანგკოკი . სამუთ სახონი არის ბანგკოკის მიტროპოლიტის შემადგენელი.
ტოპონიმი
რედაქტირებასიტყვა სამუტ სანსკრიტული სიტყვა სამუდრადან მოდის ნიშნავს ,,ოკეანეს", ხოლო სიტყვა სახონ ასევე სანსკრიტული საგარადან მოდის და ითარგმნება როგორც ,,ტბა".
გეოგრაფია
რედაქტირებასამუტ სახონი არის მდინარე თა ჩინ კლონგის პირას, მდინარე ჩაო ფრაიას შენაკადის, რომელიც ტაილანდის ყურეში ჩაედინება. სანაპიროზე ბევრი მარილიანი ადგილებია, რომლებიც ზღვის მარილის მრეწველობისთვის გამოიყენება. [2]
კლიმატი
რედაქტირებასამუტნაქონის პროვინციაში ტროპიკული სავანის კლიმატია ( Köppen- ის კლიმატის კლასიფიკაციის კატეგორია Aw) და შესაბამისად ზამთარი მშრალი და თბილია. ტემპერატურა მაისამდე იზრდება. მუსონების სეზონი მაისიდან ოქტომბრამდე გადის, რა დორსაც დამახასიათებელია ძლიერი წვიმა და დღის განმავლობაში გარკვეულწილად გაცივებული ტემპერატურა, თუმცა ღამეები თბილია. მაქსიმალური ტემპერატურაა 39,7 °C (103,5 ° ფ) აპრილსა და მაისში და ყველაზე დაბალი ტემპერატურაა 12.0 ° C (53.6 ° ვ) დეკემბერში. ყველაზე მაღალი საშუალო ტემპერატურაა 35.4 ° C (95.7 ° ვ) აპრილში და მინიმალური საშუალო ტემპერატურაა 22,0 ° C (71.6 ° ვ) დეკემბერში. ნალექების საშუალო წლიური რაოდენობაა 1648 მილიმეტრი. მაქსიმალური დღიური ნალექი 248 მილიმეტრია, რომელიც მაისში ფიქსირდება. წვიმიანი დღეების რაოდენობა წელიწადში საშუალოდ 130 დღეა. [3]
ისტორია
რედაქტირებატერიტორიის უძველესი სახელწოდებაა თჰა ჩინი (,,ჩინური ბურჯი"), რაც სავარაუდოდ გულისხმობდა იმ ფაქტს, რომ ეს იყო სავაჭრო ნავსადგური, სადაც ჩინური ჯონკა ჩამოდიოდა. [4]
ეკონომიკა და რესურსები
რედაქტირებაპროვინციის შემოსავალი მეტწილად სოფლის მეურნეობისა და თევზაობის სფეროზეა დაფუძნებული. 2020 წლის მონაცემებით სამუთ საქონს აქვს 6000-ზე მეტი ქარხანა, რომელთა უმეტესობა მცირეა, სადაც დასაქმებულია 50-ზე მცოტა მუშა. მცირე ფირმებს არ აქვთ ბიუჯეტი გარემოსდაცვითი მექანიზმების დასაყენებლად, რაც ხელს შეუწყობს გარემოს დაცვას. შედეგად, სამუთ სახონი ერთ-ერთი ყველაზე დაბინძურებული პროვინციაა ქვეყნის მასშტაბით. [5]
აღმოჩნდა, რომ მუეანგის რაიონის ინდუსტრიული ტერიტორიიდან ნიადაგისა და წყლის ნიმუშები დაბინძურებულია დარიშხანის, ტყვიის, კადმიუმის, ქრომის, თუთიის, სპილენძის და ნიკელის მაღალი რაოდენობით.
2018 წელს ტაილანდის ყველაზე დაბინძურებული ჰაერი აღმოჩნდა სამუტსაქონის პროვინციაში. [6] PCD– ის თანახმად, 2019 წელს პროვინციულ ატმოსფეროში დაბინძურების დონე უჩვეულოდ მაღალი იყო, მისი ზომა იყო 195 მიკროგრამი კუბურ მეტრზე (მკგ / მ³). [7]
სამუთ სახონი არის ზღვის მარილის წამყვანი მწარმოებელი. 2011 წელს ჩატარებული გამოკითხვის თანახმად, სამუტსაქონში 12 572 რეი მარილის ქვაბს 242 ოჯახი აწარმოებდა.[8]
სიმბოლოები
რედაქტირებაპროვინციულ გებზე გამოსახულია ჩინური ჯონკა სანაპიროს წინ, რომლის ფონზეა ქარხანა და მისგან ამომავალი კვამლი. ჩამოთვლილთაგან ორივე ეხება როგორც ძველ სავაჭრო ტრადიციას, ასევე ადგილობრივ ინდუსტრიებს.პროვინციის დროშა ჰორიზონტალურად იყოფა სამ ნაწილად: ვარდისფერი / ღია ცისფერი / ვარდისფერი (1: 3: 1), რომლის ცენტრშიც პროვინციის გერბია გამოსახული. პროვინციული ბრენდი არის თეთრი ქარხნის, თევზაობის ნავის, თევზისა და ლურჯი წყლისა და მწვანე ფოთლის სურათი.პროვინციის ლოზუნგია ,,თევზაობის ქალაქი, ქარხნული ქალაქი, სამეურნეო დანიშნულების ადგილი, ისტორიული ადგილი". [9]
ადმინისტრაციული დაყოფა
რედაქტირებაპროვინციის მთავრობა
რედაქტირებაპროვინცია დაყოფილია სამ ოლქად ( ამფოები ). რაიონები კიდევ იყოფა 40 ქვე- ოლქად ( ტამბონები ) და 290 სოფლად (მუბანები). [10]
- მუეანგ სამუთ სახონი
- კრატუმ ბაენი
- ბან ფაეო .
Ადგილობრივი მმართველობა
რედაქტირებაქალაქის მუნიციპალიტეტები | მოსახლეობა | ||||
1 | სამუთ სახონი . [11] | 67 515 | 2 | ომ ნოი . [12] | 53 978 |
მცირე ქალაქის მუნიციპალიტეტები | მოსახლეობა | ||||
1 | კრატუმ ბაენი . [13] | 27 827 | 2 | ხლონგ მადუეა. [14] | 22,265 |
ქვეოლქის მუნ. | მოსახლეობა | 6 | ხოკ კრაბუე [15] | 9 869 | |
1 | ლაკ ჰა [16] | 41 958 | 7 | ხაე რაი [17] | 8,708 |
2 | სუან ლუანგი [18] | 34 200 | 8 | დონ კაი დი [19] | 7 881 |
3 | ნა დი | 27 733 | 9 | ბანგ პლა | 6 869 |
4 | Bang Ya Phraek | 25 058 | 10 | კასეტ ფათჰანა | 5,178 |
5 | თა ჩინ | 12,518 | 11 | ბან ფეო | 3,242 |
2017 წლის ადამიანის განვითარების ინდექსი
რედაქტირებაჯანმრთელობა | Განათლება | დასაქმება | შემოსავალი |
8 | 45 | 12 | 2 |
საცხოვრებელი | ოჯახი | ტრანსპორტი | Მონაწილეობა |
71 | 5 | 4 | 75 |
2003 წლიდან, გაეროს განვითარების პროგრამამ (UNDP) ტაილანდში პროგრესი განიცადა. აქ ადამიანის გავითარება ქვე-ეროვნულ დონეზე ხდება, რომელიც მოიცავს ადამიანის განვითარების რვავე ძირითად სფეროს. ეკონომიკური და სოციალური განვითარების ეროვნულმა საბჭომ ცალკეულ პროვინციების განვითარებაზე (NESDB) პასუხისმგებლობა 2017 წლიდან აიღო.[20]
რანგი | კლასიფიკაცია |
1 - 15 | ,,მაღალი" |
16 - 30 | ,,გარკვეულწილად მაღალი" |
31 - 45 | ,,საშუალო" |
45 - 60 | ,,გარკვეულწილად დაბალი" |
61 - 77 | ,,დაბალი" |
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Royal Thai Government Gazette (PDF). 63 (29 Kor): 315–317. 9 May 1946 http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2489/A/029/315.PDF. ციტირების თარიღი: 2 December 2019. აკლია ან იგნორირებულია
|title=
(დახმარება) - ↑ Geographic information (2014). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 25 აგვისტო 2018. ციტირების თარიღი: 21 ნოემბერი 2020.
- ↑ შეცდომა თარგის გამოძახებისას: cite web: პარამეტრები url და title აუცილებელად უნდა მიეთითოს. გვ. 16-17. ციტირების თარიღი: 24 November 2019
- ↑ About Samut Sakhon. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 22 აპრილი 2019. ციტირების თარიღი: 17 May 2019.
- ↑ Kongrut, Anchalee (9 February 2020). "Pollution taints seaside community's prosperity". Bangkok Post. Retrieved 10 February 2020.
- ↑ World most polluted cities 2018 (PM2.5). AirVisual. ციტირების თარიღი: 13 September 2019.
- ↑ Kongrut, Anchalee (9 February 2020). "Pollution taints seaside community's prosperity". Bangkok Post. Retrieved 10 February 2020.
- ↑ Wattanavanitvut, Phongthai (10 September 2016). "Salt industry prepares for a shake-up". Bangkok Post. Retrieved 10 September 2016.
- ↑ About Us (2014). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 1 ნოემბერი 2015. ციტირების თარიღი: 21 ნოემბერი 2020.
- ↑ Governance (2014). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 25 აგვისტო 2018. ციტირების თარიღი: 21 ნოემბერი 2020.
- ↑ „พระราชกฤษฎีกา จัดตั้งเทศบาลนครสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร พ.ศ.๒๕๔๒“ (PDF). 10 November 1999. ციტირების თარიღი: 20 November 2019. დამოწმება journal საჭიროებს
|journal=
-ს (დახმარება) - ↑ „เปลี่ยนแปลงฐานะ เทศบาลเมืองอ้อมน้อย อำเภอกระทุ่มแขน จังหวัดสมุทรสาคร เป็นเทศบาลนครอ้อมน้อย“ (PDF). 27 December 2010. ციტირების თარიღი: 20 November 2019. დამოწმება journal საჭიროებს
|journal=
-ს (დახმარება) - ↑ „พระราชกฤษฎีกา จัดตั้งเทศบาลนเมืองกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร พ.ศ.๒๕๓๘“ (PDF). Royal Thai Government Gazette. 112 (40 Kor): 62–65. 24 September 1995. ციტირების თარიღი: 20 November 2019.
- ↑ „ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลคลองมะเดื่อ อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทสาคร เป็นเทศบาเมืองคลองมะเดื่อ“ (PDF). Royal Thai Government Gazette. 136 (Special 309 Ngor). 19 December 2019. ციტირების თარიღი: 22 December 2019.
- ↑ ตราสัญลัทษณ์. ციტირების თარიღი: 28 October 2020
- ↑ „พระราชบัญญัติ เปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลเป็นเทศบาล พ.ศ.๒๕๔๒“ (PDF). 24 February 1999. ციტირების თარიღი: 28 October 2020. დამოწმება journal საჭიროებს
|journal=
-ს (დახმარება) - ↑ ตราสัญลัทษณ์. ციტირების თარიღი: 28 October 2020
- ↑ ประวัติความเป็นมา. ციტირების თარიღი: 28 October 2020
- ↑ Number of local government organizations: Summary elevating local authorities. (20 September 2011). ციტირების თარიღი: 28 October 2020
- ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1