პოლაბური ენა
პოლაბური ენა — დასავლეთსლავური მკვდარი ენა რომელზეც პოლაბიელი სლავები საუბრობდნენ (გერმ. Wenden), ოდერის, ელბისა და ბალტიის ზღვის არეალში. ახლოს იდგა პოლონურთან, ახასიათებდა ცხვირისმიერი ბგერები, მრჩობლობითი რიცხვი, აორისტისა და იმპერფექტის ფორმები.
| პოლაბური Wenske Slüvensťĕ Vensťĕ Pülabsťĕ | |
| გავრცელებულია | გერმანია |
| მოლაპარაკეთა რაოდენობა | - |
| ოფიციალური სტატუსი | მკვდარი ენა XVIII საუკუნიდან |
| ლინგვისტური კლასიფიკაცია | ინდოევროპული ოჯახი:
|
| ენის კოდები | ISO 639-1: - ISO 639-2: sla ISO/FDIS 639-3: pox |
სლავურად Labe ნიშნავს მდინარეს (აქედან მომდინარეობს სახელი). ეს ენა დაახლოებით XVIII საუკუნის შუა პერიოდამდე გამოიყენებოდა, შემდგომ მას მეკლენბურგ-წინა პომერანიას ტერიტორიაზე ისევე როგორც, ცენტრში (ბრანდერბურგიდ ტერიტორიაზე), აღმოსავლეთით საქსონია-ანჰალტის ტერიტორიაზე, ქვემო საქსონიაში, შლეზვიგ-ჰოლშტაინის ტერიტორიაზე ჩაენაცვლა გერმანული
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 122.