პეტროვაცი (მონტენეგრო)
პეტროვაცი (ჩერნოგ. Петровац) — ქალაქი მონტენეგროში. მდებარეობს ბუდვასა და ბარს შორის, იქ სადაც ძველი მთის გზა პოდგორიციდან სანაპიროზე გამოიდიოდა.
| ქალაქი | |
|---|---|
|
პეტროვაცი Петровац | |
 | |
| ქვეყანა |
 მონტენეგრო |
| დაქვემდებარება | ქალაქი |
| მუნიციპალიტეტი | ბუდვა |
| კოორდინატები | 42°12′20″ ჩ. გ. 18°56′33″ ა. გ. / 42.20556° ჩ. გ. 18.94250° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | კაშტელ-ლასტვა |
| ცენტრის სიმაღლე | 76 მეტრი |
| მოსახლეობა | 1398 კაცი (2011) |
| სასაათო სარტყელი | UTC+1, ზაფხულში UTC+2 |
| სატელეფონო კოდი | +382 33 |
| საფოსტო ინდექსი | 85300 |
| საავტომობილო კოდი | BD |
  | |
ქალაქს აქვს 600 მეტრი სიგრძის პლაჟი და პოპულარული ტურისტული ადგილია. პეტროვაცი განიხილება, როგორც გარკვეულწილად „მშვიდი“ კურორტი, განსხვავებით ახლომდებარე ქალაქების ბუდვასა და სუტომორისგან.
მოსახლეობა
რედაქტირება2011 წლის აღწერის მიხედვით ქალაქის მოსახლეობა იყო 1 398. მცხოვრებთა ეთნიკური წარმომავლობა კი ასეთია:
- მონტენეგროელები — 615 (43,99%)
- სერბები — 545 (38,98%)
- ხორვატები — 12 (0,86%)
- სხვები — 226
ისტორია
რედაქტირებაპეტროვაცის ისტორია რომაულ ხანაში იწყება, როდესაც კრშ-მედინსკში აშენდა რამდენიმე ვილა: IV საუკუნის მოზაიკის იატაკი, ვილის ნაშთები და აბანოები აღმოაჩინეს წმინდა ილიას ეკლესიის უკან.[1] მოგვიანებით გახდა სლავური სოფელი. პირველად მოხსენიებულია დუკლჯის მღვდელმთავრის მატიანეში. ყურის ჩრდილოეთ ბოლოში არის XVI საუკუნის ვენეციური ციხე-სიმაგრე ლასტვა, რომელიც ააგეს მეკობრეების მოსაგერიებლად.[1] XVI საუკუნეში რატაცის ბენედიქტელთა მონასტრის დანგრევის შემდეგ ძლიერდება ქრისტიანობის მართლმადიდებლური მიმდინარეობა, რომელმაც წირვა-ლოცვა დაიწყო კათოლიკურ ეკლესიებში.[2] სახელი პეტროვაცი XX საუკუნის დასაწყისში მეფე პეტრე I კარაგეორგივიჩის სახელით მიხედვით მიენიჭა. ადრე ერქვა კაშტელ-ლასტვა.
XX საუკუნის დასაწყისში პეტროვაცში დაახლოებით 300 მოსახლე იყო.
მეორე მსოფლიო ომის დროს ბრიტანელი აგენტები დაეშვნენ ქალაქის ახლოს. ისინი აპირებდნენ კონტაქტის დამყარებას იუგოსლავიის პარტიზანებთან (ოპერაცია ჰიდრა).[3]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 Rellie, Annalisa (2008). Montenegro. Chalfont St Peter: Bradt Travel Guides, გვ. 159. ISBN 1-84162-225-7.
- ↑ Ivan Jovović, 2013, Dvooltarske crkve na crnogorskom primorju, page 77-78
- ↑ Williams, Heather (2002). Parachutes, patriots and partisans: the Special Operations Executive and Yugoslavia, 1941 - 1945. C Hurst & Co Publishers Ltd, გვ. 65–69. ISBN 1-85065-592-8.