პავლე წულაია

პავლე წულაია (დ. 1882, ხუნჯულაური, ქუთაისის მაზრა — გ. მარტი, 1943, ციმბირი, კემეროვოს ოლქი) — ქართველი პოლიტიკოსი, საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრი.

პავლე წულაია
დაბ. თარიღი	1882
დაბ. ადგილი	ხუნჯულაური
გარდ. თარიღი	1943
გარდ. ადგილი	კემეროვოს ოლქი
საქმიანობა	პოლიტიკოსი

ბიოგრაფია

პავლე წულაია დაიბადა 1882 წელს, ქუთაისის მაზრის სოფელ ხუნჯულაურში.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის "მენშევიკების" ფრაქციის წევრი. მუშაობდა ტფილისის რკინიგზის დეპოში. იყო რსდმპ ლონდონის მე-5 ყრილობის (1907) დელეგატი ტფილისის ორგანიზაციიდან. თანამშრომლობდა პრესაში; იყენებდა ფსევდონიმს "დეპო". 1919 წლამდე მუშაობდა მემანქანის თანაშემწედ სამტრედიის რკინიგზის დეპოში; შემდეგ იყო ქუთაისის გუბერნიის საგანგებო სასამართლოს წევრი. 1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად; იყო საკონსტიტუციო და გზათა კომისიების წევრი. 1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში. ცხოვრობდა და მუშაობდა მშობლიურ სოფელში; მცირე ხნით დააპატიმრეს 1921 წლის აპრილში. მისი მონაწილეობით 1932 წელს, კოლექტივიზაციის პარალელურად მიმდინარე ანტირელიგიური კამპანიისას, სოფელმა მოახერხა უნიკალური ხის ეკლესიის დაცვა განადგურებისაგან. 1937-1938 წწ. დიდი საბჭოთა ტერორის დროს დააპატიმრეს 1937 წლის აგვისტოში, სოფელ ხუნჯულაურში. მისი წიგნები რეალიზაციიდან ამოიღეს და გაანადგურეს. 1937 წლის 25 ნოემბერს ქუთაისში, საქართველოს სსრ უმაღლესი სასამართლოს სპეცკოლეგიის გამსვლელმა სესიამ 8 წლით პატიმრობა მიუსაჯა "შრომა-გასწორების ბანაკში". გარდაიცვალა ციმბირში, კემეროვის ოლქში არსებულ საკონცენტრაციო ბანაკში. რეაბილიტირებულია 1956 წელს.

ლიტერატურა

• ირაკლი ხვადაგიანი. საქართველოს დამფუძნებელი კრება 1919. საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია. თბილისი, 2016, გვ. 464.