ნაკანო სიგეჰარუ
ნაკანო სიგეჰარუ (დ. 25 იანვარი, 1902, ფუკუის პრეფექტურა — გ. 24 აგვისტო, 1979) — იაპონელი მწერალი, პუბლიცისტი. დაამთავრა ტოკიოს უნივერსიტეტის ლიტერატურის ფაკულტეტი (1927). პროლეტარული ლიტერატურისა და ხელოვნებისათვის 20-იანი წწ. მოძრაობის მონაწილე, ახალი იაპონური ლიტერატურული საზოგადოების (1945) ერთ-ერთი ორგანიზატორი. ფართოდაა ცნობილი მისი ლექსი "სიმღერა" (1926) და მოთხრობები "გაზაფხულის ქარი" (1925). "ტეცუს ნაამბობი" (1929), "შაქარი" (1930). ავტობიოგრაფიული ხასიათის თხზულებებია "სოფლის სახლი" (1935), "სიმღერასთან დამშვიდობება" (1939).
| ნაკანო სიგეჰარუ | |
|---|---|
| იაპონ. 中野重治 | |
 | |
| დაბადების თარიღი | 25 იანვარი, 1902 |
| დაბადების ადგილი | საკაი |
| გარდაცვალების თარიღი | 24 აგვისტო, 1979 (77 წლის) |
| საქმიანობა | პოლიტიკოსი, რომანისტი, პოეტი და მწერალი |
| ენა | იაპონური ენა |
| მოქალაქეობა |
 იაპონია.svg){kind=small} იაპონიის იმპერია |
| ალმა-მატერი | ტოკიოს უნივერსიტეტი |
| ჯილდოები | იომიურის პრემია და ნომის ლიტერატურული პრემია |
| მეუღლე | Izumi Hara |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 301.