მოგაოს მღვიმეები (ჩინ. 莫高窟) — 492 ტაძრისგან შემდგარი სისტემა ჩინეთის განსუს პროვინციის ქალაქ დუნჰუანში, ესაა თაკლამაკანის უდაბნოს აღმოსავლეთ კიდეზე მდებარე ოაზისი, რომელიც მდებარეობს საკმაოდ სტრატეგიულ ადგილას, უძველესი აბრეშუმის გზის კულტურულ და რელიგიურ გზაჯვარედინზე.

მოგაოს მღვიმეები*
იუნესკოს მსოფლიო
მემკვიდრეობის ძეგლი

ქვეყანა ჩინეთის დროშა ჩინეთი
ტიპი კულტურული
კრიტერიუმები i, ii, iii, iv, v, vi
სია [1]
რეგიონი** აზია-ოკეანეთი
კოორდინატები 40°02′14″ ჩ. გ. 94°48′15″ ა. გ. / 40.03722° ჩ. გ. 94.80417° ა. გ. / 40.03722; 94.80417
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება 1987  (მე-11 სესია)
ნომერი 440
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში.
** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.
იუნესკოს დროშა მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 440
ინგლ.რუს.ფრ.

მღვიმეები შეიცავს ბუდისტური ხელოვნების ერთ-ერთ ყველაზე დახვეწილ ნიმუშებს, რომელთა უმრავლესობის ასაკიც 1 000 წელზე მეტია. პირველი გამოქვაბულები ახ. წ. 366 წელს გათხარეს, როგორც ბუდისტური მედიტაციისა და ღვთისმსახურების ადგილები. ზოგიერთი მღვიმე გამოირჩევა კედლის მხატვრობით.

მოგაოს მღვიმეები ჩინური ბუდიზმის ერთ-ერთ უძველეს სალოცავს წარმოადგენს, მათ შორის განსაკუთრებით აღსანიშნავია ლონგმენისა და იუნგანგის გროტები.

1987 წელს, იუნესკომ მოგაოს მღვიმეებიმსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება