ლევან ხაინდრავა
ლევან ივლიანეს ძე ხაინდრავა (დ. 27 დეკემბერი, 1916, ხარბინი — გ. 1996, თბილისი) — ქართველი რუსულენოვანი საბჭოთა მწერალი. მეფის რუსეთის წინააღმდეგ ცნობილი მებრძოლის, ტერორისტის და შემდეგ ჩინეთში გადასახლებისას ქართული სათვისტომოს ერთ-ერთი მეთაურის ივლიანე ხაინდრავას ვაჟი და ქართველი პოლიტიკოსების ივლიანე და გოგა ხაინდრავების მამა.
ლევან ხაინდრავა | |
---|---|
დაბადების თარიღი | 27 დეკემბერი, 1916 |
დაბადების ადგილი | ხარბინი, რუსეთის იმპერია |
გარდაცვალების თარიღი | 1996 |
გარდაცვალების ადგილი | თბილისი |
საქმიანობა | მწერალი |
ენა | რუსული ენა |
მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია სსრკ საქართველო |
ნათესავ(ებ)ი | ივლიანე ხაინდრავა და გიორგი ხაინდრავა |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1941 წლიდან მუშაობდა ხარბინის საბჭოთა პრესაში. 1948 წლიდან ცხოვრობდა საქართველოში. 1938 წლიდან დაიწყო ლიტერატურული მოღვაწეობა. მის თხზულებებში აისახა უცხოეთის ცხოვრება. ეკუთვნის პროზაული კრებულები: „პირველი შეხვედრა“ (1962), „ტყეში“ (1972), „კვამლი ჰორიზონტზე“ (1977), რომანები „მშობლიური ოჯახი“ (1985), „ვიწრო არს კარნი შენნი“ (1985). ქართულ ენაზე გამოაქვეყნა კრებულები „მოთხრობები“ (1973) და „მოკრძალებული მოწმე“ (1980).
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 415.