კულა

კულა — ღვინის გრძელყელიანი, მრგვალმუცლიანი სასმისი, უმთავრესად ხის, აგრეთვე აყოროსა (გოგრა) და ლითონის (ვერცხლი, სპილენძი). კულის ყელის ხვრელი პირისკენ თანდათანობით ვიწროვდება და სმის დროს რაკრაკა ხმას გამოსცემს, ხმიანი სასმისი ქართულ სუფრაზე სალაღობოდ იხმარებოდა, ზოგჯერ მოჭედილი იყო ვერცხლის ჭედური ფირფიტებით, აყიროს კულას კი გიშრით ამკობდნენ.

ლიტერატურა

• გაბუნია ლ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 63.