კირინო (ილოკ: Probinsia ti Quirino) ― ზღვაზე გასასვლელის არმქონე პროვინცია ფილიპინებში, კაგაიანის ხეობის რეგიონში, ლუსონზე. კირინოს პროვინციული დედაქალაქია კაბაროგისი. პროვინციას სახელი ეწოდა ფილიპინების მეექვსე პრეზიდენტის, ელპიდიო კირინოს პატივსაცემად.

კირინო
დროშა გერბი

ქვეყანა ფილიპინების დროშა ფილიპინები
შიდა დაყოფა აგლიპაი, კაბაროგისი, დიფუნი, მადელა, ნაგტიპუნანი და საგუდაი
კოორდინატები 16°17′00″ ჩ. გ. 121°35′00″ ა. გ. / 16.28333° ჩ. გ. 121.58333° ა. გ. / 16.28333; 121.58333
მმართველი Dakila Cua
დაარსდა 1971
ფართობი 3323.47 კვადრატული კილომეტრი
მოსახლეობა 203 828 (1 მაისი, 2020)[1]
სასაათო სარტყელი UTC+8
სატელეფონო კოდი 78
საფოსტო ინდექსი 3400–3405
ოფიციალური საიტი http://www.quirinoprovince.org
კირინო — ფილიპინები
კირინო

პროვინციის სამხრეთ-აღმოსავლეთით აურორა მდებარეობს, დასავლეთით ― ნუევა-ვისკაია, ხოლო ჩრდილოეთით ― ისაბელა. წარსულში პროვინცია ნუევა-ვისკაიის შემადგენლობაში შედიოდა, რომელსაც 1966 წელს გამოეყო.

დამოუკიდებელ პროვინციად ჩამოყალიბებამდე კირინო ნუევა-ვისაკაიას შემადგენლობაში შედიოდა და ნეგრიტოსების ტომებით იყო დასახლებული. ისინი პროვინციის ჰინტერლანდებისკენ გადაადგილდებოდნენ და ქოხებს ჯუნგლების გულში აშენებდნენ.

1966 წლის 18 ივნისს №4734 რესპუბლიკური აქტის ამოქმედების შემდეგ ნუევა-ვისკაიის პროვინციის მუნიციპალიტეტები: დიფუნი, საგუდაი, აგლიპაი და მადელა, ქვეპროვინციად ჩამოყალიბდა და ფილიპინების პრეზიდენტის, ელპიდიო კირინოს პატივსაცემად კირინო ეწოდა.[2][3]

1969 წლის 21 ივნისს №5554 რესპუბლიკური აქტის ამოქმედების შემდეგ დიფუნის, საგუდაისა და აგლიპაის მუნიციპალიტეტების ტერიტორიაზე კაბაროგისის მუნიციპალიტეტი (ამჟამად პროვინციული დედაქალაქი) შეიქმნა.[3][4]

1971 წლის 10 სექტემბერს, სენატორ ლეონარდო ბ. პერესის ინიციატივით, №6394 მიიღეს, რომლის საფუძველზეც კირინოს ქვეპროვინცია ნუევა-ვისკაიას გამოეყო და რეგულარულ პროვინციად გარდაიქმნა.[3][5]

კირინოს პროვინცია ოფიციალურად შეიქმნა 1972 წლის 10 თებერვალს. პირველ ოფიციალურ არჩევნებში პროვინციის გუბერნატორად დიონისიო ა. სარანდი აირჩიეს.

1983 წლის 25 თებერვალს კირინოს პროვინციის შემადგენლობაში ნაგტიპუნანის მუნიციპალიტეტიც შევიდა.[6]

გეოგრაფია

რედაქტირება
 
ძველი რუკა, რომელზეც კირინოს დღევანდელი ტერიტორიებია ნაჩვენები, როგორც ნუევა-ვისკაიას ნაწილი

კირინოს საერთო ფართობი 2 323.47 კმ²-ია. პროვინცია კაგაიანის ხეობის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში მდებარეობს. ზღვაზე გასასვლელის არმქონე პროვინცია მდინარე კაგაიანის აუზის ზემო წელს მოიცავს. კირინოს ჩრდილოეთით ისაბელას პროვინცია, აღმოსავლეთითა და სამხრეთ-აღმოსავლეთით ― აურორა, ხოლო დასავლეთითა და სამხრეთ-დასავლეთით ― ნუევა-ვისკაია.

პროვინციის აღმოსავლეთი და სამხრეთი საზღვრის ბუნებრივ ბარიერს სიერა-მადრეს მთიანეთი წარმოადგენს, ხოლო დასავლეთი ნაწილისთვის ― მამპარანგის ქედი. კირინო მთიანი პროვინციაა. ტერიტორიის 80%-ს მთები და მაღლობები იკავებს. პროვინციის დიდ ნაწილი კირინოს დაცულ ლანდშაფტს უკავია.

პროვინციის შემადგენლობაში 6 მუნიციპალიტეტი შედის: აგლიპაი, კაბაროგისი, დიფუნი, მადელა, ნაგტიპუნანი და საგუდაი.

კირინო 131 ბარანგაის მოიცავს. 2010 წლის მონაცემებით, ყველაზე მეტი ადამიანი გუნდავაის (პობლასიონი კაბაროგისში) ბარანგაიში ცხოვრობს, ხოლო ყველაზე ცოტა ― რანგ-აიანში (ბარანგაი აგლიპაიში).

დემოგრაფია

რედაქტირება
 
კირინოს პოლიტიკური დაყოფა

2020 წლის აღწერით, კირინოს მოსახლეობა 203 828 ადამიანს შეადგენს. მოსახლეობის სიმჭიდროვის მაჩვენებელი 88 ადამიანია 1 კმ²-ზე. მოსახლეობის უმრავლესობა ილოკანურ და იფუგაოს ენებზე საუბრობს. საუბრობენ პანგასინანურ, ტაგალურ და ინგლისურ ენაზე.

მოსახლეობის უმრავლესოობა (54%) რომის კათოლიკური ეკლესიის მიმდევარია.[7] მოსახლეობის 20%-ს ევანგელისტები და გაერთიანებული მეთოდისტები შეადგენენ.[8] მცირე ნაწილი ადგილობრივი რელიგიების მიმდევარია. ქრისტიანული კონფესიებიდან პროვინციის მოსახლეობის ნაწილი (5%-ზე მეტი) ქრისტეს ეკლესიის მრევლს წარმოადგენს.[9] კირინოელთა ნაწილი პროტესტანტიზმისა და აგლიპაიანური ეკლესიის მიმდევარია. პატარა რელიგიურ ჯგუფებს მუსლიმები წარმოადგენენ.

ეკონომიკა

რედაქტირება
 
მდინარე კაგაიანის აუზი ქალაქ მადელას მახლობლად

პროვინციის ეკონომიკის წამყვანი სექტორი სოფლის მეურნეობაა. მთავარი პროდუქტი ბრინჯი და სიმინდია.[10] პროდუქტის ექსპორტი ძირითადად მახლობელ პროვინციებსა და ეროვნული დედაქალაქის რეგიონში ხდება. კირინო ანანის მოწინავე მწარმოებელია კაგაიანის ხეობის რეგიონში.[10] მცირე მრეწველობის დარგებიდან განვითარებულია ავეჯის წარმოება, კალათების წარმოება და სხვ.

პროვინციის აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაური გუბერნატორია. საკანონმდებლო ორგანოს პროვინციული საბჭო (Sangguniang Panlalawigan) წარმოადგენს, რომელსაც ვიცე-გუბერნატორი ხელმძღვანელობს, რომელიც გუბერნატორის დროებითი ვაკანსიის დროს აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაურის უფლებამოსილებასაც ასრულებს. 2021 წლისთვის პროვინციის გუბერნატორი დაკილა კარლო ე. კუაა, ხოლო ვიცე-გუბერნატორი ― ხულიუს სესარ ს. ვაკილარი. ფილიპინების წარმომადგენელთა პალატაში პროვინციის წარმომადგენელია ხუნიე ე. კუა.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 2020 Census of Population and Housing (2020 CPH) Population Counts Declared Official by the PresidentPhilippine Statistics Authority, 2021.
  2. Republic Act No. 4734 - An Act Creating the Subprovince of Quirino in the Province of Nueva Vizcaya. ციტირების თარიღი: 13 January 2015
  3. 3.0 3.1 3.2 Brief History of Quirino. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 6 მარტი 2016. ციტირების თარიღი: 24 ნოემბერი 2021.
  4. Republic Act No. 5554 - An Act Amending Republic Act Numbered Four Thousand Seven Hundred And Thirty-four, Entitled, "An Act Creating the Subprovince of Quirino in the Province of Nueva Vizcaya," and for Other Similar Purposes. ციტირების თარიღი: 13 January 2015
  5. Republic Act No. 6394: An Act to Separate the Subprovince of Quirino from the Province of Nueva Vizcaya and Constitute It into a Regular Province to be Known as the Province of Quirino. ციტირების თარიღი: 13 January 2015
  6. Batas Pambansa Blg. 345 – An Act Creating the Municipality of Nagtipunan, in the Province of Quirino. ციტირების თარიღი: 13 January 2015
  7. MAP: Catholicism in the Philippines. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-06-22. ციტირების თარიღი: 2021-11-24.
  8. დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-01-14. ციტირების თარიღი: 2021-11-24.
  9. MAP: Iglesia ni Cristo in the Philippines. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-11-24. ციტირების თარიღი: 2021-11-24.
  10. 10.0 10.1 The Province of Quirino. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 21 თებერვალი 2020. ციტირების თარიღი: 24 ნოემბერი 2021.