ილია ტაბაღუა

ილია ტაბაღუა (დ. 12 აპრილი, 1919, კახათი — გ. 29 ოქტომბერი, 2004) — ქართველი ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1968), პროფესორი (1980), საქართველოს სსრ-ის მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1980).

ბიოგრაფია

1941-1945 წლებში მონაწილეობდა დიდ სამამულო ომში. 1945 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტი, 1947 წელს კი – მოსკოვის დიპლომატიური აკადემია. 1962 წლიდან მუშაობდა ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტში. 1967 წელს დაიცვა სადისერტაციო თემა „საქართველო-საფრანგეთის ურთიერთობა XVIII საუკუნის დასაწყისში“. 1969 წლიდან იყო ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტის ევროპის ქვეყნების ისტორიის განყოფილების გამგე.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 634.

რესურსები ინტერნეტში

• ილია ტაბაღუა — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი