იბნ შადადი
იბნ შადადი ბაჰა ალ-დინ აბუ ლ-მაჰასინ იუსუფ (დ. 5 მარტი,1145, მოსული — გ. 8 ნოემბერი, 1234, ჰალაბი) — არაბი ისტორიკოსი და მწერალი.
| იბნ შადადი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | 5 მარტი, 1145 |
| დაბადების ადგილი | მოსული, აბასიანთა სახალიფო |
| გარდაცვალების თარიღი | 8 ნოემბერი, 1234 (89 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | ალეპო, Ayyubid Sultanate, აბასიანთა სახალიფო |
| საქმიანობა | ისტორიკოსი, თეოლოგი, ფაკიჰი, ყადი, ბიოგრაფი, მწერალი და ასისტენტ-პროფესორი |
| მოქალაქეობა |
 აბასიანთა სახალიფო |
| Magnum opus | Q56367388? |
ავტორია რამდენიმე შრომისა, რომელთაგან მნიშვნელოვანი „სალაჰ ალ-დინის ბიოგრაფია“. ნაშრომში ვრცელდება წარმოდგენილი ეგვიპტის ურთიერთობა სხვა ქვეყნებთან პირველი აიუბიდი სულთნის დროა; მოთხრობილია 1192/1193 სალაჰ ალ-დინის კარზე საქართველოს მეფის ელჩების გამოცხადების, მისთვის თამარის წერილის მირთმევისა და მუსლიმთა მიერ 1187 წელს მიტაცებული ჯვრის მონასტრის გამოსახსნელად 200 ათასი დინარის გადაცემის ამბავი.
ლიტერატურა
რედაქტირება- Цагарели А. А., Паматники грузинской старины в Святой земле и на Синае, «Православный палестинский сборник», 1808, т. 4, в. 1
- სილაგაძე ბ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 73.