თოხნური

თოხნური, უძველესი ქართული ხალხური მრავალხმიანი შრომის სიმღერა, მღერიან თოხნის დროს. ჩვენამდე მოღწეული თოხნური ორ-, სამ- და ოთხხმიანია. ასრულებენ მამაკაცები, ზოგჯერ ორი გუნდი ერთი მეორის შენაცვლებით. ორ- და სამხმიანი თოხნური გვხვდება აღმოსავლეთ საქართველოში, ოთხმიანი - ნადურის ან ყანურის სახელწოდებით - გურიასა და აჭარაში. მეტრის, რიტმისა და კილოს მხრივ მრავალფეროვანია. ხშირად ერთ თოხნურშიც შეინიშნება მეტრისა და კილოს ნაირსახეობა. პოეტური ტექსტი იმპროვიზირებულია, დამოკიდებულია სიმღერის დამწყებზე. მხნე და ხალისიანი სიმღერაა, მთავრდება უნისონსა და კვინტაზე, იშვიათად - კვარტაზე.

ლიტერატურა

• ჩხიკვაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 699.