თამარ ჭავჭავაძე (საზოგადო მოღვაწე)
თამარ დავითის ასული ჭავჭავაძე (დ. 24 იანვარი, 1852, თბილისი — გ. 1933, იქვე) — ქართველი საზოგადო მოღვაწე. გენერალ დავით ჭავჭავაძის ქალიშვილი, პოეტ ალექსანდრე ჭავჭავაძის შვილიშვილი.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Tamar_Tchavtchavadze.jpg/220px-Tamar_Tchavtchavadze.jpg)
ორი წლის ასაკში, ათი თვის მანძილზე ოჯახის წევრებთან ერთად იმყოფებოდა შამილის ტყვეობაში დაღესტანში. შემდეგ იყო საიმპერატორო კარის ფრეილინა, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრი, სათავადაზნაურო გიმნაზიის მზრუნველთა კომიტეტის წვერი, გურიის გლეხების დასახმარებლად შექმნილი სახლთგადამწვართა კომიტეტის თავმჯდომარე. შეაგროვა ქართული ყოფა-ცხოვრების ამსახველი ექსპონატები და ვენეციაში, საკუთარ ვილაში მოაწყო ქართული კულტურის მუზეუმი. დაკრძალულია მცხეთის სვეტიცხოვლის ტაძარში.
მისი მეუღლე იყო ერეკლე II-ის შვილიშვილი და ალექსანდრე ბატონიშვილის ერთადერთი ვაჟი, უგანათლებულესი თავადი ირაკლი ალექსანდრეს ძე ბაგრატიონ-გრუზინსკი (დ. 18 აგვისტო, 1826 – გ. 27 აპრილი, 1882). ჰყავდა ორი ქალიშვილი:
- ელისაბედი (1870-1942), პოეტი და მთარგმნელი (ფსევდ. საზანდარი), თავად მამუკა ივანეს ძე ორბელიანის (1873-1924) მეუღლე;
- ეკატერინე (1872-1917), თავად ივანე დიმიტრის ძე რატიევის (რატიშვილი) მეუღლე.
ლიტერატურა
რედაქტირება- თავადი ჭავჭავაძეები დაარქივებული 2010-12-29 საიტზე Wayback Machine. / ი. ჩიქოვანი: ისტ. ნარკვევი / მხატვ.: დეა ჯაბუა ; რედ.: ზეინაბ ლომჯარია - თბ. : არტანუჯი, 2002 - 130გვ. - ქართული წარჩინებული გვარები; წ. 1. ISBN 99928-0-342-8.