ზაქარია ბილანიშვილი

ზაქარია (შაქრო) გრიგოლის ძე ბილანიშვილი (დ. 1862, სოფ. პატარძეული, ახლანდელი საგარეჯოს რაიონი ― გ. 1934, თბილისი) — ქართველი საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, ფოლკლორისტი.

ზაქარია ბილანიშვილი
დაბადების თარიღი	1862 პატარძეული
გარდაცვალების თარიღი	1934 თბილისი
ეროვნება	ქართველი
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია  სსრკ
განათლება	ვორონეჟის სამხედრო სასწავლებელი
საქმიანობა	პუბლიცისტი, ფოლკლორისტი, საზოგადო მოღვაწე

ბიოგრაფია

სწავლობდა ვორონეჟის სამხედრო სასწავლებელში. საქართველოში დაბრუნებული ბილანიშვილი ხალხოსნურ მოძრაობაში ჩაება. „დროებასა“ და „ცნობის ფურცელში“ გამოქვეყნებულ პუბლიცისტურ წერილებში იგი აქტიურად ეხმაურებოდა ქვეყნის საჭირბოროტო საკითხებს, ქადაგებდა ხალხოსანთა იდეებს. 1902 წელს დააპატიმრეს. 1910 წელს გადასახლებული იყო როსტოვში. ბილანიშვილს წვლილი მიუძღვის ქართული ხალხური სიტყვიერების ნიმუშთა შეკრება-შესწავლაში. 1883-1887 წლებში მის მიერ სოფელ პატარძეულში შეკრებილი ფოლკლორული მასალის დიდი ნაწილი „ძველი საქართველოს“ III ტომში გამოქვეყნდა (1914). 1903 წელს ბილანიშვილი ქართული ხალხური სიტყვიერების შეგროვების თანამგრძობთა საზოგადოების ხელმძღვანელად აირჩიეს.

ლიტერატურა

• სახოკია თ., ჩემი საუკუნის ადამიანები, თბ., 1969;
• ჩიქოვანი მ., ქართული ხალხური სიტყვიერების ისტორია, ტ. 1, თბ., 1975

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 372.

• ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, თბ., 1997. — გვ. 434.

რესურსები ინტერნეტში

• ზაქარია ბილანიშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• ზაქარია ბილანიშვილი — უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი