ვარზაჰანიXII საუკუნის ეკლესია და ნამონასტრალი სოფელ უღრაკთან (ყოფილი ვარზაჰანი), ბაიბურთიდან ჩრდილო-დასავლეთით 10 კმ-ში, აღმოსავლეთ თურქეთში.

ვარზაჰანი

1911
ვალტერ ბრახმანის ფოტო

ვარზაჰანი — თურქეთი
ვარზაჰანი
ძირითადი ინფორმაცია
გეოგრაფიული კოორდინატები 40°19′19″ ჩ. გ. 40°07′33″ ა. გ. / 40.32194° ჩ. გ. 40.12583° ა. გ. / 40.32194; 40.12583
ქვეყანა თურქეთი
პროვინცია ბაიბურთი
ადგილმდებარეობა სოფ. უღრაკის მახლობლად.
ფუნქციური სტატუსი დაანგრიეს 1920-სა და 1950 წლებს შორის. [1]
ხუროთმოძღვრების აღწერა
თარიღდება XII სკ.

შუა საუკუნეებში ამ სახელწოდების დასახლება არსებობდა ბაიბურთიდან ჩრდილო-დასავლეთით 9 კმ-ში, საქართველოს სამხრეთ-დასავლეთ ისტორიულ კუთხე სპერში. XVIII საუკუნეში მოსახლეობის უმრავლესობას შეადგენდნენ სომხები, რომელთაც ოსმალეთის იმპერიამ გენოციდი მოუწყო. ამავე პერიოდში უნდა დაზიანებულიყო მონასტერიც. 1849 წელს ტრაპიზონიდან მოსულამდე მოგზაურობის შემდგომ, ბრიტანელმა არქეოლოგმა ოსტინ ჰენრი ლეიარდმა მოიხსენია ვარზაჰანის ნანგრევები ერთადერთ ღისშესანიშნაობად, რომელსაც იგი თავის გზაზე შეხვდა.

XIX საუკუნის ბოლოს ამ მხარეებში იმოგზაურა ფრანგმა მეცნიერმა, მხატვარმა და ენტომოლოგმა თეოფილე დეიროლმა, რომელმაც მოგვიანებით გამოქვეყნებულ თავის გრავიურებში ვარზაჰანისა და მახლობელ ბეშ ქილისეს ეკლესიებს ქართული უწოდა.[2]

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. Revue des Études Arméniennes, volume 2, 1965, page 184
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 თეოფილე დეიროლის მოგზაურობა ტაო-კლარჯეთში. საქართველოს ისტორიის ინსტიტუტი, შრომები VII, 2013. გვ 265. PDF