ერმილე ბურჭულაძე

ერმილე (ერმალოზ) ესეს ძე ბურჭულაძე (დ. 4 ოქტომბერი, 1901, სოფ. სამება, ახლანდელი ჩოხატაურის რაიონი ― გ. 5 სექტემბერი, 1970, თბილისი) — ქართველი ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1950), პროფესორი, საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1962).

ერმილე ბურჭულაძე
დაბადების სახელი	ერმილე ესეს ძე ბურჭულაძე
დაბადების თარიღი	4 ოქტომბერი, 1901 სოფელი სამება, ახლანდელი ჩოხატაურის რაიონი
გარდაცვალების თარიღი	5 სექტემბერი, 1970 თბილისი
პროფესია	ქართველი ისტორიკოსი, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1950), პროფესორი, საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1962).
ჯილდოები	"საპატიო ნიშნის" ორდენი

ბიოგრაფია

1928–1934 წლებში სწავლობდა და დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, იქვე ასპირანტურა. 1934 წლიდან მუშაობდა სკკპ ცკ-თან არსებული მარქსიზმ-ლენინიზმის ინტიტუტის საქართველოს ფილიალში უფროს მეცნიერ მუშაკად. 1935–1937 წლებში იყო გორის პედაგოგიური ინსტიტუტის ისტორიის ფაკულტეტის დეკანი, 1937–1939 წლებში — საქართველოს სსრ განათლების სახალხო კომისარი. 1939–1947 წლებში — თბილისის ალექსანდრე პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტის დირექტორი და მარქსიზმ-ლენინიზმის კათედრის გამგე. 1953–1954 წლებში სტალინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორი. 1954–1957 წლებში საქართველოს კპ ცკ-თან არსებული პარტსკოლის პროფესორი. 1957 წლიდან საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სკკპ ისტორისს, ხოლო 1968 წლიდან მეცნიერული კომუნიზმის კათედრის პროფესორი. ბურჭულაძე ავტორია მონოგრაფიებისა მეცნიერული კომუნიზმის მნიშვნელოვანი საკითხების შესახებ. იყო საქართველოს სსრ I-III მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი, დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენითა და მედლებით.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 587.

რესურსები ინტერნეტში

• ერმილე ბურჭულაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი