ეპიტაფია
ეპიტაფია (ბერძ. epitaphios — საფლავზედა) — წარწერა საფლავის ქვაზე. წარმოიშვა ანტიკურ სამყაროში. ეპიტაფიისთვის დამახასიათებელია მცირე ფორმა, მიმართვა მიცვალებულისადმი ან მიცვალებილისა ამ ქვენად დარჩენილებთან. დროთა განმავლობაში საეპიტაფიო ხოტბების გვერდით ჩნდება სატირული, პაროდიული ეპიტაფიები.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/David_IV_tomb_inscriptions.jpg/220px-David_IV_tomb_inscriptions.jpg)
ალექსანდრე მაკედონელისადმი მიძღვნილი ეპიტაფია:
![]() |
„ამ საფლავში ჩაეტია ის, ვისაც მთელი დედამიწა ეპატარავებოდა.“
|
ისააკ ნიუტონისადმი მიძღვნილი:
![]() |
„ეს მარმარილოს ფილა ისააკ ნიუტონს მკვდრადა თვლის მაშინ, როდესაც დრო, ბუნება და ცის კამარა მისი უკვდავების მოწმენი არიან““
|
დავით აღმაშენებელისადმი მიძღვნილი:
ვინ ნაჭარმაგევს მეფენი თორმეტნი პურად დამესხნეს,
თურქნი, სპარსნი და არაბნი საზღვარსა გარე გამესხნეს,
თევზნი ამერთა წყალთაგან იმერთა წყალთა შთამესხნეს,
აწე ამათსა მოქმედსა გულზედან ხელნი დამესხნეს.[1]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ეპიტაფია“ ვიკისაწყობში.
- ეპიტაფია — სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორიის ლექსიკონი
- ეპიტაფია — პარლამენტის ბიბლიოთეკის საიტზე
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ როინ მეტრეველი — „წმინდა დავით აღმაშენებელი“, გვ. 183, 2011 წელი