ეპიტაფია
ეპიტაფია (ბერძ. epitaphios — საფლავზედა) — წარწერა საფლავის ქვაზე. წარმოიშვა ანტიკურ სამყაროში. ეპიტაფიისთვის დამახასიათებელია მცირე ფორმა, მიმართვა მიცვალებულისადმი ან მიცვალებილისა ამ ქვენად დარჩენილებთან. დროთა განმავლობაში საეპიტაფიო ხოტბების გვერდით ჩნდება სატირული, პაროდიული ეპიტაფიები.
დავით აღმაშენებელის საფლავის ეპიტაფია.
ალექსანდრე მაკედონელისადმი მიძღვნილი ეპიტაფია:
|
„ამ საფლავში ჩაეტია ის, ვისაც მთელი დედამიწა ეპატარავებოდა.“
|
ისააკ ნიუტონისადმი მიძღვნილი:
|
|
„ეს მარმარილოს ფილა ისააკ ნიუტონს მკვდრადა თვლის მაშინ, როდესაც დრო, ბუნება და ცის კამარა მისი უკვდავების მოწმენი არიან““
|
დავით აღმაშენებელისადმი მიძღვნილი:
| „ | ვინ ნაჭარმაგევს მეფენი თორმეტნი პურად დამესხნეს, თურქნი, სპარსნი და არაბნი საზღვარსა გარე გამესხნეს, |
“ |
რესურსები ინტერნეტშირედაქტირება
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ეპიტაფია“ ვიკისაწყობში.- ეპიტაფია — სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორიის ლექსიკონი
- ეპიტაფია — პარლამენტის ბიბლიოთეკის საიტზე
სქოლიორედაქტირება
- ↑ როინ მეტრეველი — „წმინდა დავით აღმაშენებელი“, გვ. 183, 2011 წელი