ელექტრული ინდუქცია

ფიზიკაში ელექტრული ინდუქცია (ელექტრული წანაცვლება, როგორც წესი აღინიშნება D სიმბოლოთი) — ვექტორული სიდიდე, რომელიც ტოლია ელექტრული ველის დაძაბულობის ვექტორისა და პოლარიზაციის ვექტორის ჯამისა

SI სისტემაში

$\mathbf {D} =\epsilon _{0}\mathbf {E} +\mathbf {P}$.

გაუსის ერთეულთა სისტემაში

$\mathbf {D} =\mathbf {E} +4\pi \mathbf {P}$.

SI სისტემაში ელექტრული ინდუქციის ერთეული არის კულონი მ²-ზე (L^-2TI).

ძირითადი განტოლებები

გაუსის ერთეულთა სისტემაში ინდუქციის ვექტორის ძირითად განტოლებებს აქვს სახე (მაქსველის განტოლებების მეორე წყვილი)

$\mathrm {div} \,\mathbf {D} =4\pi \rho$

$\mathrm {rot} \,\mathbf {H} ={4\pi \over c}\mathbf {j} +{1 \over c}{\frac {\partial \mathbf {D} }{\partial t}}$

სადაც $\rho$ არის თავისუფალი მუხტის სიმკვრივე, ხოლო $\mathbf {j}$ არის თავისუფალი მუხტების დენის სიმკვრივე. ასეთი სახით განსაზღვრული $\mathbf {D}$ ველის შემოღება საშუალებას იძლევა გამოირიცხოს მაქსველის განტოლებებიდან უცნობი მოლეკულური დენები და პოლარიზაციული მუხტები.

იხილეთ აგრეთვე

• ელექტრული ველის დაძაბულობა
• მაქსველის განტოლებები