ედუარდ III პლანტაგენეტი (ინგლ. Edward III, ფრანგ. Édouard III Plantagenêt) (დ. 12 ნოემბერი, 1312, უინძორი — გ. 21 ივნისი, 1377, შინი) — ინგლისის და უელსის მეფე 1327–1377 წლებში. ედუარდ III საფრანგეთის ტახტის მემკვიდრედ მიიჩნევდა თავს, რადგანაც საფრანგეთის მეფის, ფილიპე IV-ის ასულის, იზაბლას, ვაჟი იყო. ფრანგი იურისტები კი ამტკიცებდნენ, რომ მეფის ქალიშვილს სამეფო ტახტზე არანაირი უფლება ჰქონდა.

ედუარდ III
ინგლისის მეფე
კორონაცია: 1 თებერვალი, 1327
მმართ. დასაწყისი: 25 იანვარი, 1327
მმართ. დასასრული: 21 ივნისი, 1377
წინამორბედი: ედუარდ II
მემკვიდრე: რიჩარდ II
რეგენტი: იზაბელა ფრანგი
(1327-1330)
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 13 ნოემბერი, 1312
დაბ. ადგილი: უინძორი, ინგლისი
გარდ. თარიღი: 21 ივნისი, 1377 (64 წლის)
გარდ. ადგილი: რიჩმონდი, ინგლისი
დაკრძ. ადგილი: 5 ივლისი, 1377
უესტმინსტერის სააბატო, ლონდონი, ინგლისი
მეუღლე: ფილიპა ენოელი
(ქ. 1328 - გარდ. 1369)
შვილები: ედუარდი, უელსის პრინცი
იზაბელა, ბედფორდის გრაფინია
ჯოანა
ლაიონელი, კლარენსის ჰერცოგი
ჯონი, ლანკასტერის ჰერცოგი
ედმუნდი, იორკის ჰერცოგი
მერი, ბრეტანის ჰერცოგინია
მარგარეტი, პემბროკის გრაფინია
თომასი, გლოცესტერის ჰერცოგი
დინასტია: პლანტაგენეტები
მამა: ედუარდ II, ინგლისის მეფე
დედა: იზაბელა ფრანგი
რელიგია: კათოლიციზმი

მის დროს დაიწყო „ასწლიანი ომი“. 1346 წელს, კრესის ბრძოლაში, ინგლისელებმა ფრანგები გაანადგურეს, 1356 წელს კი, პუატიეს ბრძოლაში — საფრანგეთის ძირითადი შეიარაღებული ძალები[1].

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. ,,ისტორია - სრული კურსი აბიტურიენტთათვის", ნუგზარ მოლაშვილი, თბილისი, 2010, ,,ცის ნამი",გვ. 100, ISBN 978-9941-419-01-0
წინამორბედი:
ედუარდ II
ინგლისის მეფე
1327–1377
მომდევარი:
რიჩარდ II
ირლანდიის ლორდი
1327–1377
აქვიტანიის ჰერცოგი
1325–1339
დაუკავებელი
შემდეგ დაიკავა
ჯონ II
პონთიეს საგრაფო
1325–1336
დაუკავებელი
შემდეგ დაიკავა
ჟაკი
ბრეტინის ხელშეკრულება აქვიტანიის ლორდი
1360–1369
ედუარდი
წინამორბედი:
-
საფრანგეთის მეფე
1340–1360
მომდევარი:
თვითონვე
წინამორბედი:
თვითონვე
საფრანგეთის მეფე
1369–1377
მომდევარი:
რიჩარდ II