დაძუს კლდის რელიეფები
დაძუს კლდის რელიეფები (ჩინ. 大足石刻) — ჩინური რელიგიური სკულპტურებისა და ორნამენტების სერია, რომელიც ახ.წ. VII საუკუნით თარიღდება, განიცდის ბუდისტური, კონფუციანური და დაოსისტური შეხედულებების გავლენას. 1999 წლიდან შესულია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში. შედგება 75 დაცული ძეგლისგან, რომლებიც მოიცავს 50 000 სკულპტურასა და 100 000 ჩინურ წარწერას. მდებარეობს ქალაქ ჩუნცინის დასავლეთით, გორაკების ფერდებზე.
| დაძუს კლდის რელიეფები* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  ჩინეთი
|
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | i, ii, iii |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | აზია-ოკეანეთი |
| კოორდინატები | 29°33′57″ ჩ. გ. 105°28′21″ ა. გ. / 29.56583° ჩ. გ. 105.47250° ა. გ. |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 1999 (23-ე სესია) |
| ნომერი | 912 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 912 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
უძველესი ორნამენტები ახ. წ. 650 წელს მიეკუთვნება, ტანის დინასტიის ადრეულ ეპოქას, მაგრამ მათი ძირითადი ნაწილი IX საუკუნეშია შექმნილი.
მრავალი წლის განმავლობაში, რელიეფები მნახველთათვის დახურული იყო. ჩინელებისთვის ის 1961 წელს გაიხსნა, ხოლო უცხოელი დამთვალიერებლისთვის 1980 წელს. იზოლაციის წყალობით, ხელოვნების ეს ნიმუშები XX საუკუნის 60-იანი წლებში ჩინეთში მიმდინარე ანტი-რელიგიური ვანდალიზმის ხასიათის კულტურული რევოლიციის დროს ხელშეუხებელი დარჩა.[1]
გალერეა
რედაქტირება
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Ross Terrill, Serene Haven of Buddhist Art, The New York Times, January 14, 1990, Accessed February 11, 2009.