გეოცენტრული ორბიტა

გეოცენტრული ორბიტა, დედამიწისახლო ორბიტა, დედამიწისირგვლივი ორბიტადედამიწის გარშემო სხეულის (მთვარის ან დედამიწის ხელოვნური თანამგზავრების) მოძრაობის ტრაექტორია. ასეთი ორბიტის აპოცენტრსა და პერიცენტრს ეწოდება, შესაბამისად პერიგეუმი და აპოგეუმი.

გეოცენტრული ორბიტა

NASA-ს შეფასებით, 1997 წელს დედამიწის გარშემო ორბიტაზე არსებობდა დაახლოებით 2465 დედამიწის ხელოვნური თანამგზავრი და 6216 კოსმოსური ნამსხვრევი, რომლებსაც თვალყურს ადევნებდა გოდარდის კოსმოსური ფრენის ცენტრი.

ელიფსის ორი ფოკუსიდან ერთი, რომლის გასწვრივ მოძრაობს ციური სხეული, ემთხვევა დედამიწას. იმისათვის, რომ კოსმოსური ხომალდი იყოს ამ ორბიტაზე, მას უნდა მიენიჭოს პირველ კოსმოსურ სიჩქარეზე მეტი, მაგრამ მეორე კოსმოსურ სიჩქარეზე ნაკლები.

კოსმოსური ხომალდი, რომლის პერიგეა დაახლოებით 2000 კმ-ზე დაბალია, განიცდის წინააღმდეგობას დედამიწის ატმოსფეროსგან, რაც ამცირებს ორბიტალურ სიმაღლეს. ორბიტალური სიჩქარის შემცირება დამოკიდებულია თანამგზავრის განივი კვეთის ფართობზე და მასაზე, ასევე ჰაერის სიმკვრივის ცვლილებებზე ზედა ატმოსფეროში. 300 კმ-ზე ქვემოთ, დაშლა უფრო სწრაფი ხდება და სიცოცხლის ხანგრძლივობა იზომება დღეებში. როდესაც თანამგზავრი ეშვება 180 კმ-მდე, მას მხოლოდ რამდენიმე საათი რჩება ატმოსფეროში სრულ დაწვამდე. მეორე კოსმოსური სიჩქარე, რომელიც საჭიროა დედამიწის გრავიტაციული ველის სრულად დასაძლევად და პლანეტათაშორის სივრცეში შესასვლელად, შეადგენს დაახლოებით 11.2 კმ/წმ-ს.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება