გაერთიანება 90/მწვანეები
გაერთიანება 90/მწვანეები (გერმ. Bündnis 90/Die Grünen) — მწვანე პოლიტიკური პარტია გერმანიაში. ჩამოყალიბდა 1993 წელს „მწვანეებისა“ (შეიქმნა დასავლეთ გერმანიაში 1980 წელს) და გაერთიანება 90-ის (შეიქმნა აღმოსავლეთ გერმანიაში 1990 წელს) შერწყმით. „მწვანეები“ პირველად ხელისუფლების სათავეში XX-XXI საუკუნეთა მიჯნაზე მოვიდნენ იოშკა ფიშერის მეთაურობით, სოციალ-დემოკრატებთან ერთად. ამჟამად, პარტიას სათავეში უდგას ცნობილი პოლიტიკოსი, ბუნდესტაგის მრავალგზის წევრი კლაუდია როტი. პარტიას ბუნდესტაგში 118 წარმომადგენელი ჰყავს.
| Bündnis 90/Die Grünen გაერთიანება 90/მწვანეები | |
|---|---|
 | |
| ხელმძღვანელობა | |
| ლიდერი |
კლაუდია როტი, ჯემ ოზდემირი |
| ისტორია | |
| დაფუძნდა | 14 მაისი, 1993 |
| წინამორბედი |
მწვანეები გაერთიანება 90 |
| პოზიციები | |
| იდეოლოგია |
მწვანე პოლიტიკა სოციალური ლიბერალიზმი |
| პოლიტიკური პოზიცია | მემარცხენე-ცენტრიზმი |
| საერთაშორისო კავშირები | |
| ევროპული აკრედიტაცია | ევროპის მწვანეთა პარტია |
| საერთაშორისო აკრედიტაცია | გლობალური მწვანეები |
| წარმომადგენლობითობა | |
| ბუნდესტაგი |
118 / 736 |
| რეგიონული პარლამენტები |
315 / 1 894 |
| ევროპარლამენტი |
21 / 96 |
| ფერები | |
| შტაბ-ბინა |
Platz vor dem Neuen Tor 1 10115 ბერლინი |
| www.gruene.de | |
მწვანეები წარმოდგენილნი არიან გერმანიის ყველაზე მდიდარი და შეძლებული მხარეების მთავრობებში (ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალია, რაინლანდ-პფალცი და ა.შ). 2011 წელს პარტიამ მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწია რეგიონულ არჩევნებში. ბადენ-ვიურტემბერგში ისტორიაში პირველად გერმანიის ფედერალური მხარის მინისტრ-პრეზიდენტად აირჩიეს, არა სოციალ-დემოკრატიული ან ქრისტიან დემოკრატიული პარტიის წარმომადგენელი, არამედ მწვანეთა პარტიის წევრი ვინფრიდ კრეჩმანი. მწვანეთა პარტიას 60000-მდე წევრი ჰჰყავს. მასთან დაახლოვებულ ორგანიზაციად ჰაინრიხ ბიოლის ფონდს მიიჩნევენ.
პოლიტიკური პლატფორმა
რედაქტირებაპარტიის ძირითადი იდეოლოგიური მიმართულებებია მწვანე პოლიტიკა[1] და სოციალური ლიბერალიზმი.[2][3] მის პოლიტიკურ პოზიციას ზოგადად მემარცხენე-ცენტრისტულად აღწერენ,[4][5] მაგრამ ზოგი წყარო მას ცენტრისტულად აღწერს.[6][7][8][9] დასავლეთ გერმანიის „მწვანეებმა“ გადამწყვეტი როლი ითამაშეს ევროპაში მწვანე პოლიტიკის განვითარებაში.[10]
შედეგები არჩევნებში
რედაქტირებაფედერალური პარლამენტი (ბუნდესტაგი)
რედაქტირება| არჩევნები | მაჟორიტარული | პროპორციული | მანდატები | +/– | სტატუსი | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ხმები | % | ხმები | % | ||||
| 1980 | 732 619 | 1,0 (#5) | 569 589 | 1,5 (#5) | 0 / 497 |
ახალი | გარესაპარლამენტო |
| 1983 | 1 609 855 | 4,1 (#5) | 2 167 431 | 5,6 (#5) | 27 / 498 |
 27
|
ოპოზიცია |
| 1987 | 2 649 459 | 7,0 (#4) | 3 126 256 | 8,3 (#5) | 42 / 497 |
15
|
ოპოზიცია |
| 1990 | 2 589 912 | 5,6 (#5) | 2 347 407 | 5,0 (#4) | 8 / 662 |
 36
|
ოპოზიცია |
| 1994 | 3 037 902 | 6,5 (#4) | 3 424 315 | 7,3 (#4) | 49 / 672 |
41
|
ოპოზიცია |
| 1998 | 2 448 162 | 5,0 (#4) | 3 301 624 | 6,7 (#4) | 47 / 669 |
2
|
მთავრობა (სდპ–მწვანეები) |
| 2002 | 2 693 794 | 5,6 (#5) | 4 108 314 | 8,6 (#4) | 55 / 603 |
8
|
მთავრობა (სდპ–მწვანეები) |
| 2005 | 2 538 913 | 5,4 (#5) | 3 838 326 | 8,1 (#5) | 51 / 614 |
4
|
ოპოზიცია |
| 2009 | 3 974 803 | 9,2 (#5) | 4 641 197 | 10,7 (#5) | 68 / 622 |
17
|
ოპოზიცია |
| 2013 | 3 177 269 | 7,3 (#5) | 3 690 314 | 8,4 (#4) | 63 / 631 |
5
|
ოპოზიცია |
| 2017 | 3 717 436 | 8,0 (#6) | 4 157 564 | 8,9 (#6) | 67 / 709 |
4
|
ოპოზიცია |
| 2021 | 6 465 502 | 14,0 (#3) | 6 848 215 | 14,8 (#3) | 118 / 735 |
51
|
მთავრობა (სდპ–მწვანეები–თდპ) |
ევროპის პარლამენტი
რედაქტირება| არჩევნები | ხმები | % | მანდატები | +/– |
|---|---|---|---|---|
| 1979 | 893 683 | 3,2 (#5) | 0 / 81 |
ახალი |
| 1984 | 2 025 972 | 8,2 (#4) | 7 / 81 |
7
|
| 1989 | 2 382 102 | 8,4 (#3) | 8 / 81 |
1
|
| 1994 | 3 563 268 | 10,1 (#3) | 12 / 99 |
4
|
| 1999 | 1 741 494 | 6,4 (#4) | 7 / 99 |
5
|
| 2004 | 3 078 276 | 11,9 (#3) | 13 / 99 |
6
|
| 2009 | 3 193 821 | 12,1 (#3) | 14 / 99 |
1
|
| 2014 | 3 138 201 | 10,7 (#3) | 11 / 96 |
3
|
| 2019 | 7 675 584 | 20,5 (#2) | 21 / 96 |
10
|
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Nordsieck, Wolfram. (2017) Germany.
- ↑ Thomas Bräuninger and Marc Debus (10 February 2021). BÜNDNIS 90/DIE GRÜNEN. "In der Wirtschaftspolitik vertritt die Partei eher linke Positionen, bei gesellschaftspolitischen Themen wie gleichgeschlechtlicher Ehe oder Einwanderung nimmt die Partei linksliberale Positionen ein."
- ↑ Filip, Alexandru (6 March 2018). "On New and Radical Centrism დაარქივებული 2023-03-26 საიტზე Wayback Machine. ". Dahrendorf Forum website. Retrieved 15 January 2018.
- ↑ Sloat, Amanda. (October 2020) Germany's New Centrists? The evolution, political prospects, and foreign policy of Germany's Green Party. Brookings Institution.
- ↑ Senem Aydin-Düzgit (2012). Constructions of European Identity: Debates and Discourses on Turkey and the EU. Palgrave Macmillan, გვ. 18. ISBN 978-0-230-34838-7. [მკვდარი ბმული]
- ↑ „German CDU on verge of electing divisive figure to replace Angela Merkel“. The Guardian. 13 January 2021. ციტირების თარიღი: 27 იანვარი 2023. ციტატა: „Merz's backers concede that their candidate's divisive views could drive liberal CDU voters into the arms of a buoyant and centrist German Green party.“
- ↑ „Italy's Surprisingly Long and Tortured History with Electoral Reform“. The McGill International Review. 11 July 2017. ციტირების თარიღი: 13 თებერვალი 2023. ციტატა: „The numerous European elections held this year show just how crucial it is to find a proper electoral system. The Dutch's extreme form of PR has created a fractured parliament and seemingly relentless negotiation, to no avail. Conversely, with Germany's MMP system establishing a 5% threshold for parliamentary representation, their September elections are expected to yield a stable coalition of the conservative right, the free-market right, and centrist Greens.“
- ↑ „Greens name 40-year old Annalena Baerbock as candidate for German chancellor“. Clean Energy Wire. 19 April 2021. ციტირების თარიღი: 13 თებერვალი 2023. ციტატა: „The German Greens have shed past radicalism to become a centrist party.“
- ↑ „Forecasting the world in 2021“. Financial Times. 30 December 2020. ციტირების თარიღი: 13 თებერვალი 2023. ციტატა: „A tie-up with the left might be more comfortable, but they will fall short of a majority. So the now centrist Greens, with charismatic co-leader Robert Habeck, will team up with the Christian Democrats.“
- ↑ Müller-Rommel, Ferdinand (October 1985). „The Greens in Western Europe: Similar but Different“. International Political Science Review. 6 (4): 483–499. doi:10.1177/019251218500600407. JSTOR 1601056. S2CID 154729510.
|
ეს სტატია პოლიტიკური პარტიების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |