აჰმედხან აბუ-ბაქარი
აჰმედხან აბუ-ბაქარი (ნამდვილი სახელი აჰმედხან აბაქაროვიჩ აბაქაროვი, დარ. Гlяхlмадхан Абу-Бакар; დ. 12 დეკემბერი, 1931, კუბაჩი — გ. 23 ოქტომბერი, 1991, მაჰაჩყალა, დაღესტანის ასსრ) — დარგუელი საბჭოთა მწერალი.
| აჰმედხან აბუ-ბაქარი | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 12 დეკემბერი, 1931[1] |
| დაბადების ადგილი | კუბაჩი[1] |
| გარდაცვალების თარიღი | 23 ოქტომბერი, 1991 (59 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | მაჰაჩყალა, დაღესტანის ასსრ, რსფსრ, სსრკ |
| საქმიანობა | მწერალი, პროზაიკოსი, პოეტი, პუბლიცისტი, სცენარისტი და დრამატურგი |
| ენა | დარგუული ენები |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ |
| ალმა-მატერი | მაქსიმ გორკის ლიტერატურული ინსტიტუტი |
| ჟანრი | პროზა |
| ჯილდოები | საპატიო ნიშნის ორდენი, შრომის წითელი დროშის ორდენი და ხალხთა მეგობრობის ორდენი |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1954 წელს გამოაქვეყნა ლექსების კრებული „გარიჟრაჟი“, შემდეგ — პოემა „მწარე თქმულება“ (1955), მოთხრობები „თემირ-ბულათი“ (1957), „ძეგლი გზის პირას“ (1958), „დარგუელი ქალიშვილები“ (1962), „თოვლის კაცები“ (1966), „გოდეკანის ყელსაკიდი“ (1967) და სხვა. პიესები „ნაბდიანი ხალხი“ (1959), „ოქროსხელიანი ნურ-ედ-დინი“ (1964). აჰმედხან აბუ-ბაქარის ერთ-ერთი მოთხრობის მიხედვით კინოსტუდია „ქართულმა ფილმმა“ შექმნა მხატვრული ფილმი „სამკაული ჩემი სატრფოსათვის“ (რეჟისორი თ. აბულაძე). დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 43.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 Абу-Бакар Ахмедхан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.