არისტეუსი (ძვ. ბერძნ. Ἀρισταῖος) — ბერძნული მითოლოგიის მცირე ღმერთი, ათენელ მწერლებთან ძირითადად კულტურულ გმირად მოიხსენიება, რომელსაც მიეწერება ბევრი გამოყენებითი ხელოვნების დარგების და მეფუტკრეობის აღმოჩენა.[4] ის იყო მონადირე კირენას და აპოლონის შვილი. არისტეუსი უფრო მნიშვნელოვან ფიგურას წარმოადგენდა ბეოტიაში, სადაც ის იყო პასტორალური აპოლონი.[5] მისი კადმოსის ქალიშვილ ავტონოესთან ქორწინების მითი დაკავშირებულია თებეს დააარსებასთან.[6]

არისტეუსი


მითოლოგია: ძველი საბერძნეთის რელიგია
სხვა კულტურებში: Aristaeus და Veteris
სქესი: მამრობითი
მამა: აპოლონი[1] [2] [3]
დედა: Cyrene[1] [2] [3]
მეუღლე: ავტონოე
შვილები: Nysa, Macris, აქტეონი, Charmus და Calaecarpus
გამოსახულებები

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Аристей // Энциклопедический лексиконСПб: 1835. — Т. 3. — С. 48.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Любкер Ф. Aristaeus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 147.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Аристей // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. АндреевскийСент-Питерсберг: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. II. — С. 80–81.
  4. His inventions of apicultural apparatus, such as the linen gauze bee-keeper's mask and the technique of smoking the hive, were elaborated by Nonnus in his Dionysiaca, V.214ff.
  5. An expression credited to Hesiod in Servius commentary on Virgil's Georgics, I.14; cf. William J. Slater, Lexicon to Pindar (Berlin: de Gruyter) 1969, s.v. ""Nomios". When "pastoral Apollo" appears in lines of Theocritus (Idyll XXV) and Callimachus (Ode to Apollo, 47) the expression blurs the effective domaines of the two figures.
  6. Hesiod, Theogony 977.