აკაბორი შირო
აკაბორი შირო[1] (ასევე აკაბორი სირო[2]) (იაპონ. 赤堀四郎) (დ. 20 ოქტომბერი, 1900 — გ. 3 ნოემბერი, 1992) — იაპონელი ორგანული ქიმიკოსი და ბიოქიმიკოსი, იაპონიის მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი, სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის უცხოელი წევრი 1966 წლიდან.[2] 1925 წელს დაამთავრა ტოჰოკუს უნივერსიტეტი და ორგანულ ქიმიაში ცოდნის გასაღრმავებლად ევროპასა და ამერიკის შეერთებულ შტატებში გაემგზავრა.[2] 1935 წლიდან ასწავლიდა ქიმიის ოსაკის უნივერსიტეტში, ხოლო 1938 წლიდან უნივერსიტეტის პროფესორად მიიჩნევა.[2] 1958 წელს ამავე უნივერსიტეტთან ჩამოაყალიბა ცილის ინსტიტუტი, 1966 წელს აირჩა ოსაკას უნივერსიტეტის რექტორად და იაპონიის ბიოქიმიკოსთა საზოგადოების პრეზიდენტად.[2] 1967 წლიდან ფიზიკური და ქიმიური გამოკვლევათა ინსტიტუტის პრეზიდენტის პოსტი ეკავა. ცნობილია მისი ნაშრომები: „ორგანული ქიმიის განვითარება“, „ამინომჟავა და ცილა“ და სხვა.[2]
| აკაბორი შირო | |
| 赤堀四郎 | |
| მოღვაწეობა | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | |
| გარდაცვალების თარიღი | |
| ალმა-მატერი | |
| მოქალაქეობა | |
| იხ.ასევე - იაპონიის პორტალი და კატეგორია:იაპონელები | |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 245.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ ოსაკას უნივერსიტეტის ისტორია, ოსაკას უნივერსიტეტის ოფიციალური საიტი.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტომი 1, გვერდი 245, თბილისი, 1975 წელი