აბუ ლ-ფაზლი
აბუ ლ-ფაზლი (სპარს. ابو الفضل; დ. 14 იანვარი, 1551 — გ. 12 აგვისტო, 1602) — ინდოელი მემატიანე და ფილოსოფოსი. აქბარის ვეზირი და მეგობარი. განაგებდა ფადიშაჰის მიმოწერას საზღვარგარეთის ქვეყნებთან. სპარსულად დაწერა აქბარის მმართველობის ქრონიკა „აქბარის წიგნი“ („აქბარნამე“), რომლის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილია „აქბარის კანონები“ („აინ-ი აქბარი“, ტ. 1-2, კალკუტა, 1867-1877). წიგნი შეიცავს მოგოლთა სახელმწიფოს ოლქების აღწერას, საგადასახადო უწყებებს, დადგენილებებსა და ავტობიოგრაფიას. შემორჩენილია აგრეთვე აბუ ლ-ფაზლის დიპლომატიური ეპისტოლეთა კრებული „აბუ ლ-ფაზლის თხზულება“ („ინშა-ი აბუ ლ-ფაზლ“). აბუ ლ-ფაზლი მოაკვლევინა აქბარის შვილმა ჯაჰანგირმა.
| აბუ ლ-ფაზლი | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 14 იანვარი, 1551[1] |
| დაბ. ადგილი | აგრა |
| გარდ. თარიღი | 12 აგვისტო, 1602[2] (51 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ლაჰორი |
| მოქალაქეობა | დიდ მოგოლთა იმპერია |
| საქმიანობა | მთარგმნელი, პოეტი, ისტორიკოსი, პოლიტიკოსი და მწერალი |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 46.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Biography and Works of Abu'l-Fazl - English Translation დაარქივებული 2009-02-07 საიტზე Wayback Machine.
