აბსოლუტური იდეალიზმი

აბსოლუტური იდეალიზმი — იდეალიზმის სახესხვაობა, რომლის თანახმად მთელი სინამდვილე არის აბსოლუტური იდეა, გონი ან გონება, ხოლო საგნები — მისი გამოვლინება, გაშლა. აბსოლუტური იდეალიზმს მეტაფიზიკურ იდეალიზმსაც უწოდებენ. მისი წარმომადგენლები არიან: ფიხტე, შელინგი, ჰეგელი და სხვები.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 39.