U
U, u — ლათინური ანბანის ოცდამეერთე ასო. შუა საუკუნეებში განვითარდა ორი ფორმა „v“ ან „u“, და ორივე თანამედროვე u და v-სთვის გამოიყენებოდა. v იყენებდნენ სიტყვის დასაწყისში, მაშინ როდესაც u სიტყვის შუაში ან ბოლოს იწერებოდა, ჟღერადობის მიუხედავად. მაგ. ინგლისური have და upon იწერებოდა როგორც haue და vpon. საბოლოოდ, 1700-იან წლებში თამხმოვნისა და ხმოვნის განსასხვავებლად v თანხმოვნის აღმნიშვნელი გახდა, ხოლო u კი - ხმოვნის. ამ დროს წარმოიქმნა ასომთავრული U, მანამდე კი ყოველთვის V-ს იყენებდნენ.
| ლათინური ასო „U“ | |
|---|---|
| Uu | |
| სახელწოდება | |
| U: |
LATIN CAPITAL LETTER U |
| u: |
LATIN SMALL LETTER U |
| უნიკოდი | |
| U: |
U+0055 |
| u: |
U+0075 |
| HTML-კოდი | |
| U: |
U ანU |
| u: |
u ან u |
| ასო „U-ს“ სურათი | |
 | |
ვიკისაწყობი  ასო „U“ | |
ასო u ლათინურ ანბანში მე-16 საუკუნეში პეტრუს რამუსმა შემოიღო.
|
|
|
|
|
|
| პროტო-სემიტური ვაუ-ხმოვანი |
ფინიკიური ვაუ | ბერძნული იპსილონი | ეტრუსკული V | ლათინური V | ლათინური U |
კლავიატურა
რედაქტირებაკომპიუტერის კლავიატურაზე წარმოადგენს შემდეგი სიმბოლოების ერთობლიობას:
- U — Alt + 0 0 8 5
- u — Alt + 0 1 1 7
