შალვა ნახუცრიშვილი

შალვა ნახუცრიშვილი (დ. 14 ნოემბერი, 1901, ხაშმი — გ. 24 მარტი, 1980, თბილისი) — ქართველი ბოტანიკოსი, ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1966), საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე (1978), მდელოთმცოდნეობის ერთ-ერთი ფუძემდებელი საქართველოში.

ბიოგრაფია

1934 წლიდან მუშაობდა საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიაში ბოტანიკის ინსტიტუტის უფროს მეცნიერ-თანამშრომლად. 1969 წლიდან ამავე ინსტიტუტის მდელოსნობის ჯგუფის ხელმძღვანელი იყო. შეისწავლა საქართველოს ზამთრისა და ზაფხულის სათიბ-საძოვრები. მისი ძირითადი ნაშრომებია: „ჯავახეთის ძიგვიანები და მათი გაუმჯობესება“ (1947); „აღმოსავლეთ საქართველოს ზამთრის საძოვრების ძირითადი ფორმაციების ბალახნარის დინამიკა“ (1958), „საქართველოს მაღალმთიანი საძოვრების წარმადობის დინამიკა“ (1963) და სხვა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 355.

რესურსები ინტერნეტში

• შალვა ნახუცრიშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი