საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები 1992: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
წყაროს შესაბამისად |
No edit summary |
||
ხაზი 21:
|}
'''საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები (1992)''' — [[საქართველოს სამოქალაქო ომი|1991-1992 წლების
==წინაპირობები==
1992 წლის 16 ოქტომბერს საქართველოს [[დე ფაქტო]] მმართველმა ორგანომ, [[საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭო]]მ მიღო საარჩევნო კანონი, რომლის მიხედვით უნდა ჩატარებულიყო საპარლამენტო არჩევნები და შექმნილიყო სამწლიანი გარდამავალი პარლამენტი. კანონპროექტი მომზადებული იყო „საქართველოს დემოკრატიული არჩევნების პარტიის“ მიერ. კანონი შედგენილი იყო ისე, რომ გამოერიცხა ერთი პარტიის დომინირება და გაეზარდა პოლიტიკური მონაწილეობა. [[საარჩევნო სისტემა]]დ განისაზღვრა შერეული სისტემა პარტიული სისტემით და ერთმანდატიანი მაჟორიტარული ოლქებით, დაწესდა ნულოვანი ბარიერი. საარჩევნო კომისიაში მონაწილეობის უფლება ჰქონდა ყველა პარტიას. კანდიდატად რეგისტრაციისთვის საკმარისი იყო 500 ხელმოწერა. კანდიდატები სარგებლობდნენ
==არჩევნები==
▲არჩევნების ჩატარების შესახებ [[საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭო]]მ გადაწყვეტილება მიიღო [[1992]] წლის [[1 მაისი|1 მაისს]]. არჩევნები დაინიშნა 1992 წლის 11 ოქტომბერს. არჩევნებში მონაწილეობას იღებდა 36 პოლიტიკური პარტია და ბლოკი და მათი 4 ათასი კანდიდატი. რეგისტრირებული 3,466,677 ამომრჩევლიდან 2,592,117 -მა (74,77%) მიიღო მონაწილეობა. არჩევნებში დადგენილი იყო 2%-იანი ბარიერი, მაჟორიტარული საარჩევნო სისტემის საფუძველზე აირჩეოდა 75 დეპუტატი ერთმანდატიანი ოლქებიდან, პროპორციული სისტემით კი 150 დეპუტატი. პროპორციული არჩევნებისათვის შეიქმნა 10 მსხვილი მრავალმანდატიანი საარჩევნო ოლქი. თითოეულში ამომრჩეველთა რაოდენობა 230 ათასიდან 250 ათასამდე მერყეობდა. პროპორციულ სისტემაში კენჭისყრა ხდებოდა სამქულიანი სისტემით (თითოეულ ამომრჩეველს ჰქონდა 3 ხმა). კვოტების დადგენა და ხმების დათვლა ხდებოდა მრავალმანდატიანი ოლქების დონეზე, დარჩენილი ხმები პრეფერენციულად ნაწილდებოდა საერთო ეროვნულ დონეზე. არჩევნებში მონაწილეობდა 36 საარჩევნო სუბიექტი, რომელთაგან ბარიერი 24-მა გადალახა.
==შედეგები==
Line 67 ⟶ 64:
ახლადარჩეულმა პარლამენტმა პარლამენტის თავმჯდომარის და ამავდროულად, სახელმწიფოს მეთაურის თანამდებობაზე აირჩია [[ედუარდ შევარდნაძე]].
==იხილეთ აგრეთვე==
*[[საქართველოს პარლამენტის მესამე მოწვევის დეპუტატები]]
==ლიტერატურა==
*{{წიგნი|ავტორი=[[სტივენ ჯონსი|ჯონსი ს.]]|სათაური=„საქართველო: პოლიტიკური ისტორია დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ“|გამომცემლობა=სოციალური მეცნიერებების ცენტრი|ორიგინალი=Georgia: A Political History of Independence|ადგილი=თბილისი|წელი=2013 [2012]|isbn=978-9941-0-5972-8|ბმული=http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/79960|გვერდები=120-123}}
==რესურსები ინტერნეტში==
Line 72 ⟶ 75:
{{საქართველოს არჩევნები}}
{{საქართველოს მე-3 მოწვევის პარლამენტის წევრები}}
[[კატეგორია:საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები|1992]]
|