ფრედერიკ დე კლერკი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 1:
{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/Cercvadze2001|Cercvadze2001]].|26|06|2020}}
{{ინფოდაფა ლიდერი
| სახელი = ფრედერიკ დე კლერკი
| ცოლი =
| სურათი =
| სურათის ზომა = 200px
| წარწერა სურათის ქვეშ = ფრედერიკ დე კლერკი 2012 წელს
| ხელმოწერა =
| თანამდებობა დაიკავა = [[15 აგვისტო]], [[1989]]
Line 38 ⟶ 40:
| პრემიერ-მინისტრი2 =
}}
'''ფრედერიკ დე კლერკი''' ({{lang-en|Frederik Willem de Klerk}}, დ. [[18 მარტი]], [[1936]], [[იოჰანესბურგი]], [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა]]) — [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა|სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის]] პოლიტიკური მოღვაწე. ქვეყნის ვიცე-პრეზიდენტი [[1994]]-[[1996]] წწ. და [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პრეზიდენტი|პრეზიდენტი]] [[1989]]-[[1994]] წწ. სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის უკანასკნელი პრეზიდენტი თეთრკანიანების უმცირესობის მმართველობის ეპოქიდან. მან და მისმა მთავრობამ დაშალა აპარტეიდის სისტემა და შემოიღო საყოველთაო ხმის უფლება. [[1993]] წელს [[ნელსონ მანდელა]]სთან ერთად მიენიჭა [[ნობელის მშვიდობის პრემია]]. იდეოლოგიურად კონსერვატორი და ეკონომიკური ლიბერალია. [[1989]]-[[1997]] წლებში ხელმძღვანელობდა სამხრეთ აფრიკის ეროვნულ პარტიას.
== ბიოგრაფია ==
ფრედერიკ დე კლერკი დაიბადა [[1936]] წლის 18 მარტს [[იოჰანესბურგი|იოჰანესბურგში]], [[აფრიკანერები]]ს ოჯახში. მისი მშობლები იყვნენ იოჰანეს (იან) დე კლერკი და ჰენდრინა კორნელია კოტცერი. იგი იყო თავისი მშობლების მეორე ბიჭი, მას ჰყავდა ძმა უილიამ დე კლერკი, რომელიც რვა წლით უფროსი იყო მასზე. დე კლერკების ოჯახის მშობლიური ენა არის [[აფრიკაანსი]].
დე კლერკის ოჯახმა წამყვანი როლი ითამაშა აფრიკანერების საზოგადოებაში, მათ დიდი ხნის განმავლობაში ჰქონდათ კავშირი სამხრეთ აფრიკის ეროვნულ პარტიასთან. ფრედერიკის დიდი პაპა იან ვან რუი იყო სენატორი, ხოლო მისი მამა უილიამი იბრძოდა [[ბურების მეორე ომი|ბურების მეორე ომში]]. მისი პაპის მამის, უილიამის დეიდის ქმარი ჯ. გ. სტრიდომი იყო ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი. ფრედერიკის მამა იოჰანეს დე კლერკიც სენატორი იყო, ტრანსვაალში ეროვნული პარტიის მდივანი და შვიდი წლის განმავლობაში სენატის პრეზიდენტი.
[[1970]]-[[1980|80]]-იან წლებში ეკავა დეპუტატის და მინისტრის თანამდებობები. [[1989]] წელს აირჩიეს ქვეყნის პრეზიდენტად და აიღო კურსი, რომელიც მიზნად ისახავდა აფრიკელების ჩართვას მმართველობის სისტემაში. [[1990]] წელს ციხიდან გაათავისუფლა [[ნელსონ მანდელა]], ლეგალიზაცია დაუბრუნა [[აფრიკის ეროვნული კონგრესი|ეროვნულ კონგრესს]] და პანაფრიკულ კონგრესს.
| |||