ვალერიან კანდელაკი (დრამატურგი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
{{მმ*|კანდელაკი}}
'''ვალერიან ლაზარეს ძე კანდელაკი''' (დ. [[19 ივლისი]], [[1918]], სოფ. [[სუფსა (ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი)|სუფსა]], ახლანდელი [[ლანჩხუთისოზურგეთის მუნიციპალიტეტიმაზრა]] — გ. [[2 აპრილი]], [[1983]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] დრამატურგი, საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე.
 
==ბიოგრაფია==
1925 წელს შეიყვანეს პირველდაწყებით სკოლაში, ბათუმში, რომელიც დაამთავრა [[1936]] წელს. 1936-1938 წლებში სწავლობდა ბათუმის ლენინის სახელობის საშუალო სკოლაში, 1938-1940 წლებში კი სწავლობდა ბათუმის სამასწავლებლო ინსტიტუტში, 1940 წლიდან კი სწავლობდა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს ენის და ლიტერატურის ფაკულტეტზე. პარალელურად დაუსწრებლად სწავლობდა საკავშირო იურიდიულ ინსტიტუტში მეოთხე კურსამდე
საშუალო სკოლა ბათუმში დაამთავრა [[1936]] წელს და იქვე შევიდა პედაგოგიურ ინსტიტუტში ჯერ მათემატიკის, შემდეგ ფილოლოგიის ფაკულტეტზე. პარალელურად დაუსწრებლად სწავლობდა საკავშირო იურიდიულ ინსტიტუტში, საბოლოოდ [[1940]] წელს დაამთავრა თბილისის უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი და ხელი მიჰყო იურისტობას.
 
1940 წლიდან მუშაობდა ბათუმში ქალაქის აღმასკომის იურისტად, შემდგომში კი ბათუმის თეატრის მსახიობად. იმ პერიოდში ბათუმის თეატრს სათავეში ედგა გამოჩენილი ქართველი რეჟისორი [[არჩილ ჩხარტიშვილი]], რომლის მაღალმხატვრულმასპექტაკლების სპექტაკლებმაგამო მნიშვნელოვანწილადკანდელაკმა განსაზღვრესდაიწყო ახალგაზრდაპიესების იურისტის შემდგომი ცხოვრების გზა. თავი დაანება თავის პროფესიას და ხელი მოჰკიდა მწერლობასწერა. თეატრმა მოიწონა და დადგა ახალგაზრდა დრამატურგისმისი რამდენიმე ნაწარმოები, მათ შორის დიდდიდი სამამუოსამამულო ომისადმი მიძღვნილი პიესა „ბაბუა თევდორე“, რომელიც ასევე წარმატებით იდგმებოდა ჭიათურის თეატრის სცენაზე. 1945 წლიდან იყო აჭარის დამცველთა კოლეგიის წევრი.
 
ამას მოჰყვა „სარეველა“, „მაია წყნეთელი“, „ქართლის ჩირაღდნები“, „ნაკრძალში“, „დრო-24 საათი“, „გრძელი დღე“, „ოქროს საწმისი“, „აიეტი“ და სხვა. დრამატურგს ეკუთვნის „მაია წყნეთელის“ კინოსცენარი, რომელიც [[რეზო ჩხეიძე]]მ გადაიღო. ფილმს დიდი წარმატება ხვდა წილად. მისივე სცენარით განხორციელდა სატელევიზიო დადგმები „მოლოდინი“ და „იხატებოდა სურათი“.
 
დაჯილდოვებული იყო საპატიო ნიშნის ორდენით და მედლებით. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში]].
დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში]].
 
==ლიტერატურა==
*{{cite book| | first=| last= | series=წიგნი II| title=მწერალთა ავტობიოგრაფიები| chapter=ვალერიან კანდელაკი|publisher=[[საქართველოს გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი|ლიტერატურის მუზეუმი]] |location=თბილისი |year=2013| origyear=| isbn=978-99940-28-85-6| edition=|page=573-576}}
* ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 202, თბ., 1994
 
ხაზი 23:
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 2 აპრილი]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1983]]
[[კატეგორია: ქართველი დრამატურგები]]
[[კატეგორია:დიდუბის პანთეონში დაკრძალულები]]
[[კატეგორია:ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში დაბადებულები]]
[[კატეგორია:საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის წევრები]]
[[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულები]]