ანვერ მამედხანლი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 4:
 
==ცხოვრება==
ანვარ მამამხანელი დაიბადა 1913 წლის 28 თებერვალს გოჩაში. დაწყებითი სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლობდა ბაქოს [[ნარიმან ნარიმანოვი]]ს სამრეწველო ტექნიკურ კოლეჯში (1926-1931). შემდეგ მუშაობდა ბაქოს მექანიკურ ქარხანაში ტექნიკოსად, ენერგეტიკისა და ელექტრიფიკაციის განყოფილების ტექნიკოსი, აზერბაიჯანის ნავთობის ინსტიტუტის სამეცნიერო ინჟინერი (1931-1934). ამავე დროს სწავლობდა აზერბაიჯანის ნავთობის ინსტიტუტში ორი წლის განმავლობაში. რედაქტორი და მთარგმნელი აზერნეცის სამხატვრო კათედრაზე (1934-1936), მოსკოვის კინემატოგრაფიის უმაღლესი ინსტიტუტის ასოცირებული პროფესორი (1936-1938) [1] იგი იყო სპეციალური კორესპოდენტიკორესპონდენტი ფრონტის გაზეთის აზერბაიჯანული გაზეთისა. ამის შემდეგ იგი რედაქტორთან ერთად სტალინგრადში გაგზავნეს. 1942 წლის ბოლოს, 416-ე განყოფილებით აზერბაიჯანელ მწერალთა ჯგუფი ეწვია ჩრდილოეთ კავკასიის ფრონტს. იგი მუშაობდა ბაქოში აზერბაიჯანის რადიო მაუწყებლობის კომიტეტის რედაქტორად (1943-1944) . იგი კვლავ გაგზავნეს ამიერკავკასიის ფრონტზე და იქიდან სამხედრო სამსახურში ირანში. იგი მუშაობდა სპეციალურ კორესპოდენტად სამხედრო გაზეთის "სამშობლოსკენ მიმავალ გზაზე" რედაქტორში, რომელიც გამოქვეყნებულია თავრიზში (1944-1946) . ჯარიდან განთავისუფლების შემდეგ, იგი იყო აზერბაიჯანული ფილმის სტუდიის სცენარის ავტორიზაციის საბჭოს მთავარი რედაქტორი (1946-1964).
'''შემოქმედება'''ლიტერატურული საქმიანობა დაიწყო 1930-იან წლეში. დიდი სამამულო ომის დაწყებასთან დაკავშირებით, ნამუშევრები ითარგმნა ყოფილი სსრკ და უცხო ერების ენებზე. "აღმოსავლეთის დილა" ([სალიტერატურო ლიტერატურა, ჟანრი, ჟანრი, სტილი და ცხოვრების სტილი) განიცადა არაერთი ახალი ცვლილება. ის ისტორიებში, რომელიც მან ომის დროს დაწერა, ისევე როგორც იმ დროს ჩვენს პუბლიცაშიზმში, დროისა და დღის გადაუდებელი მოთხოვნები, ჩვენი ხალხის წმინდა მოვალეობა, აისახებოდა ძლიერი საღებავებით. [2] წერილი წინა მხრიდან, "დედები გზაზე", "ახალი წლის ღამე", "შეიარაღებული მთები", "სისხლიანი ბეჭედი", "ყინულის ქანდაკება", "სად არიან თქვენი ჯარისკაცები?", "დედის სიკვდილი", "ვარსკვლავები" (1947) , პიჯაკის "ცეცხლში" (1951) და "შირვან ლამაზი" (1957) ლირიული კომედია "შირვან სილამაზეს" მიენიჭა პირველი ხარისხის დიპლომი ამიერკავკასიის თეატრის გაზაფხულზე. 1975 წელს აკადემიის დრამატულ თეატრში მისმა სპექტაკლმა მიენიჭა სსრკ სახელმწიფო პრემია. ამასთან, არცერთი ავტორის სახელი არ ყოფილა გამარჯვებულთა სიაში.