ილია აბულაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{მმ*|აბულაძე}}
{{ინფოდაფა მეცნიერი}}
'''ილია ვლადიმერის ძე აბულაძე''' (დ. [[24 ნოემბერი]], [[1901]], სოფელი [[ზედა საქარა]], ახლანდელი [[ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი]] — გ. [[9 ოქტომბერი]], [[1968]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] [[ფილოლოგია|ფილოლოგი]], ძველი ქართული ენისა და მწერლობის მკვლევარი, [[არმენოლოგია|არმენოლოგი]], [[პალეოგრაფია|პალეოგრაფი]], [[ლექსიკოგრაფია|ლექსიკოგრაფი]], [[რუსთველოლოგია|რუსთველოლოგი]]. [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] წევრ-კორესპონდენტი; [[ხელნაწერთა ინსტიტუტი]]ს დამაარსებელი და პირველი დირექტორი (1958-1968 წწ).<ref name="mn">[http://www.manuscript.ge/index.php?m=178 ილია აბულაძის კაბინეტი]. / ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი.</ref> მისი პირადი არქივი [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი|ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრში]] [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის საარქივო ფონდი|ინახება]]<ref>[http://www.manuscript.ge/index.php?m=311 ილია აბულაძე, ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის ოფიციალური საიტი]</ref> ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1946), [[პროფესორი]] (1947), საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1950), საქართველოს სსრ-ის მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1961).
== ბიოგრაფია ==
ილია აბულაძე დაიბადა [[1901]] წელს ზესტაფონის რაიონის სოფელ [[ზედა საქარა]]ში. დაწყებითი განათლება მიიღო სოფლის ორკლასიან სასწავლებელში მიიღო, [[1921]] წელს დაამთავრა [[ქუთაისის ვაჟთა I გიმნაზია]], [[1922]] წელს შევიდა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]], სადაც [[1926]] წელს დაამთავრა სიტყვიერების განყოფილება, ხოლო [[1929]] წელს ლინგვისტური განყოფილება. [[1933]]-იდან ეწეოდა სამეცნიერო-პედაგოგიურ მოღვაწეობას. [[1945]]-[[1951]] წლებში უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტის დეკანია. [[1953]] წელს ინიშნება [[საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმი]]ს ხელნაწერთა განყოფილების გამგედ. მისი ინიციატივით [[1958]] წელს ჩამოყალიბდა [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ხელნაწერთა ინსტიტუტი]], რომლის დირექტორად მუშაობდა გარდაცვალებამდე.
ავტორია ასზე მეტი ნაშრომისა, რომელთა მნიშვნელოვანი ნაწილი ქართულ-სომხურ ფილოლოგიურ პრობლემებისადმის მიძღვნილი. აბულაძემ ძველი მწერლობის ძეგლების ანალიზის საფუძველზე ცხადყო ქართული სომხური ლიტერატურის ურთიერთობის ორმხრივი ხასიათი. მასვე ეკუთვნის ძველი ქართული მწერლობის მნიშვნელოვანი (ნათარგმნი თუ ორიგინალური) ძეგლების მეცნიერულ-კრიტიკული პუბლიკაციები (იაკობ ცურტაველი, მარტჳლობაჲ შუშანიკისი, თბილისი, [[1938]]; სულხან-საბა ორბელიანი, თხზ., ტ. 4 — ლექსიკონი ქართული, წგნ. 1-2, თბ.,
[[1968]] წელს, ილია აბულაძის პირადი ბიბლიოთეკა და ნივთები ხელნაწერთა ინსტიტუტს გადაეცა. მის კაბინეტში დაცულია 2 663 წიგნი 647 პერიოდული გამოცემა ქართულ, სომხურ, რუსულ და სხვადასხვა ევროპულ ენებზე. მათ შორის, ბიბლიოგრაფიულ რარიტედად ქცეული მრავალი ისტორიულ-წყაროთმცოდნეობითი და ფილოლოგიური ხასიათის გამოცემა. კაბინეტში ინახება ილია აბულაძის პირადი ნივთებიც, რომელთაც სამუზეუმო ექსპონატის სტატუსი აქვთ მინიჭებული.<ref name="mn" />
Line 17 ⟶ 18:
* ''პირადი არქივების აღწერილობა-ილია აბულაძე,'' ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, ტ. 2, თბ. 2010.
* ''კუდავა ბ., ''აკადემიკოსი ილია აბულაძე, ჟურნალი: მაცნე, ისტორიის არქეოლოგიის ეთნოლოგიისა და ხელოვნების ისტორიის სერია, N 1, თბ. 2012.
* ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე,
== რესურსები ინტერნეტში ==
{{nplg ბიოგრაფია|00001193}}
*[https://www.academia.edu/2097589/
== სქოლიო ==
{{სქოლიოს სია}}
{{DEFAULTSORT:აბულაძე, ილია}}
Line 38 ⟶ 39:
[[კატეგორია:ქართველი რუსთველოლოგები]]
[[კატეგორია:დიდუბის პანთეონში დაკრძალულები]]
[[კატეგორია:საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწეები]]
|