ჩერნობილის კატასტროფა: განსხვავება გადახედვებს შორის

1986 წლის 26 აპრილის დაახლოებით 1:23:50 საათზე ჩერნობილის ატომური ელექტროსადგურის მე-4 [[ენერგობლოკი|ენერგობლოკში]] მოხდა [[აფეთქება]], რომელმაც მთლიანად დაანგრია [[რეაქტორი]]. ენერგობლოკის [[შენობა]] ნაწილობრივ ჩამოინგრა. ამით, როგორც ითვლება, დაიღუპა პირველი (ერთი) ადამიანი. შენობის სხვადასხვა განყოფილებაში და სახურავზე გაჩნდა [[ხანძარი]]. ამის შემდეგ აქტიური ზონების ნარჩენები ჩამოდნა. დამდნარი [[მეტალი]]ს, [[სილა|სილის]], [[ბეტონი]]ს და [[საწვავი]]ს ნარჩენის ნარევი მოედო ქვერეაქტორის განყოფილებებს.<ref name=fuel>[http://www.pripyat.com/ru/publications/research/2005/09/28/308.html კურჩატოვსკის ინსტიტუტის მონაცემები საწვავის განაწილების შესახებ]</ref><ref name=proektstroy>[http://www.proektstroy.ru/publications/publication.php?tag=4050 რკინა-ბეტონის ქცევა ჩერნობილის ატომური ელექტრო-სადგურის ავარიისას]</ref> ავარიისას მოხდა რადიოაქტიური ნივთიერებების გავრცელება. მათ შორის იყო [[ურანი]]ს [[იზოტოპი]], [[პლუტონიუმი]], [[იოდი]]-131 ([[ნახევრად დაშლის პერიოდი]] 8 დღე), [[ცეზიუმი]]-134 ([[ნახევრად დაშლის პერიოდი]] 2 წელი), [[ცეზიუმი]]-137 ([[ნახევრად დაშლის პერიოდი]] 33 წელი) და [[სტონციუმისტრონციუმი]]-90 ([[ნახევრად დაშლის პერიოდი]] 28 წელი). მდგომარეობა უარესდებოდა იმით, რომ სითბოთი ნგრევად რეაქტორში მიმდინარეობდა არაკონტროლირებადი ატომური და [[ქიმია|ქიმიური]] რეაქციები. ამას მრავალი დღის მანძილზე თან სდევდა მაღალი რადიოაქტიურობის მქონე ელემენტების წვის პროდუქტების ბზარებიდან ამოფრქვევა და ამით ვრცელი ტერიტორიების დაბინძურება. დანგრეული რეაქტორიდან რადიოაქტიური ნივთიერებების ამოფრქვევის შეჩერება მოხდა მხოლოდ 1986 წლის [[მაისი]]ს ბოლოს, სსრკ-ის მთელი რესურსებისა და ათასობით [[ლიკვიდატორი]]ს მეშვეობით.