ანტიპატრე: განსხვავება გადახედვებს შორის

ფილიპეს სიკვდილეს შემდეგ, [[ალექსანდრეს სპარსეთის კამპანია]]მდე ის და [[პარმენიონი]] ცდილობდნენ დაერწმუნედინათ მეფე, რომ მანამდე არ გაელაშქრა აღმოსავლეთით, სანამ მემკვიდრე არ ეყოლებოდა,<ref>ლევან სანიკიძე - ალექსანდრე მაკედონელი, თბილისი, 1985, გვ. 60</ref> თუმცა უარის შემდეგ ის თავად დარჩა ბალკანეთში 12,000 ქვეითით და 1,500 კავალერისტით<ref>[[დიოდორე სიცილიელი]], ისტორიული ბიბლიოთეკა, VIII ნაწილი (XVII წიგნი), გვ.167</ref>, მაკედონიის [[რეგენტი|რეგენტად]]. ამ პერიოდში, [[ძვ. წ. 332]]-[[ძვ. წ. 331|331]] წლებში ანტიპატრემ ჩაახშო [[თრაკია]]ში აჯანყება, რომელსაც მემნონი მეთაურობდა. ამას მოჰყვა სპარტის მეფის [[აგის III]]-ის წინააღმეგწინააღმდეგ ომი. გადამწყვეტი შეტაკება [[მეგალოპოლისის ბრძოლა|მეგალოპოლისთან]] გაიმართა და ანტიპატრეს გამარჯვებით დამთავრდა. ზოგიერთი ვერსიით ალექსანდრე მის გამარჯვებას შურით უყურებდა. ფაქტია, რომ [[ძვ. წ. 324]] წელს მან ანტიპატრეს [[მცირე აზია]]ში გადასვლა უბრძანა, მის ადგილას კი [[კრატერუსი]] დანიშნა. თუმცა ამის შემდეგ ალექსანდრე [[ბაბილონი|ბაბილონში]] გარდაიცვალა და ანტიპატრე ისევ მაკედონიის რეგენრი გახდა. ზოგიერთი ვერსიით ალექსანდრე სწორედ ანტიპატრეს დავალებით მოწამლა [[კასანდრე]]მ.