ივანე კრილოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

{{ინფოდაფა მწერალი}}

'''ივანე ანდრიას ძე კრილოვი''' (დ. [[2 თებერვალი]]/[[13 თებერვალი]], [[1769]] (სხვა მონაცემებით - [[1768]]), [[მოსკოვი]] — გ. [[9 ნოემბერი]]/[[21 ნოემბერი]], [[1844]], [[პეტერბურგი]]) — [[რუსები|რუსი]] იგავთმწერალი.

==ბიოგრაფია==

დაიბადა ღარიბი ოფიცრის ოჯახში. [[1782]]-იდან პეტერბურგში დასახლდა, მუშაობდა წვრილ მოხელედ. მისი პირველი ნაწარმოები - კომიკური ოპერა "[[მარჩიელი ქალი]]" ([[1782]]), მომდევნო რამდენიმე ტრაგედია და კომედია გამოირჩეოდა მამხილებელი პათოსით. [[1789]]-იდან სცემდა სატირულ ჟურნალს "პოჩტა დუხოვ", რომელიც მთავრობამ აკრძალა. იგივე ბედი ეწია [[1792]] დაარსებულ ჟურნალ "ზრიტელს". კრილოვი იძულებული გახდა პეტერბურგიდან წასულიყო.

 

კრილოვი დიდად პოპულარული იყო არა მარტო [[რუსეთი|რუსეთში]], არამედ სხვა ქვეყნებში, მათ შორის [[საქართველო| საქართველოშიც]]. [[1832]]-[[1833]] [[ორბელიანი, გრიგოლ|გ. ორბელიანმა]] თარგმნა კრილოვის 3 იგავი. [[1852]]-იდან მისი იგავების თარგმანები გვხვდება ჟურნალ "ცისკარში". ცალკე წიგნად პირველად [[1876]] გამოიცა (მთარგმნელი მ. ბებუთაშვილი), მეორედ - [[1878]] (მთარგმნელი [[რევაზ ერისთავი]]). [[1862]]-[[1906]] [[წერეთელი, აკაკი|აკაკი წერეთელმა]] ბრწყინვალედ თარგმნა და გადმოაკეთა კრილოვის 152 იგავი, რომლებიც მრავალჯერ გამოქვეყნდა ცალკე წიგნად. კრილოვს თარგმნიდნენ [[იოსებ გრიშაშვილი]], [[კონსტანტინე ჭიჭინაძე]], [[ალექსანდრე აბაშელი]], [[გრიგოლ ცეცხლაძე]], [[დავით გაჩეჩილაძე]], ვ. გორგაძე და სხვები.

==ლიტერატურა==

{{ქსე|6|31|შადური ვ.}}

==რესურსები ინტერნეტში==

* http://lib.ge/each_author.php?1228

 

{{ვიკიციტატა}}