მარლონ ბრანდო: განსხვავება გადახედვებს შორის

| ვებგვერდი= {{ოფიციალური|www.marlonbrando.com}}

1954 -— ''[[ნავსადგურში (ფილმი)|ნავსადგურში]]''<br />

1972 -— ''[[ნათლიმამა (ფილმი)|ნათლიმამა]]''<br />

| სხვა ჯილდოები= [[კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო მსახიობი კაცისთვის]]<br />

19541952 -— ''[[ნავსადგურშივივა, საპატა!]]''<br />

'''მარლონ ბრანდო, უმც.''' ([[3 აპრილი]], [[1924]] — [[1 ივლისი]], [[2004]]) — [[ოსკარი]]ს ლაურეატი [[ამერიკელები|ამერიკელი]] მსახიობი, რომელიც საყოველთაოდ მე-20 საუკუნის ერთ-ერთ უდიდეს კინომსახიობად ითვლება. მან გაუწია პოპულარიზაცია [[სტანისლავსკის სისტემა|სტანისლავსკის სისტემას]] და [[მეთოდური შესრულება|მეთოდურ შესრულებას]] (ხშირად შეცდომით ერთ ტექნიკად მოიხსენიება) ფილმებში "სურვილის „[[ტრამვაი" (Aსახელად Streetcarსურვილი Named(1951 Desireწლის ფილმი)|ტრამვაი სახელად სურვილი]]“ და "„[[ნავსადგურში" (On the Waterfrontფილმი),|ნავსადგურში]]“ ორივე მათგანი [[ელია კაზანის]] რეჟისორობით დაიდგა ადრეულ 1950-იანებში. მის სამსახიობო სტილს, 1950-იანების ჰოლივუდში დაუინტერესებელი პერსონის საზოგადოებრივ იმიჯთან შეხამებით, უდიდესი გავლენა ჰქონდა მსახიობთა მთელ თაობაზე; მათ შორის იყვნენ [[ჯეიმს დინი]], [[პოლ ნიუმანი]], [[რობერტ დე ნირო]],[[ალენ დელონი]], [[ალ პაჩინო]],[[ელვის პრესლი]], [[შონ პენი]], [[რასელ ქროუ]], [[ჯეკ ნიკოლსონი]] და განსაკუთრებით [[ჯონი დეპი]], რომელიც მისი პირადი პატრონაჟის ქვეშ იმყოფებოდა.