ვაჟა ოკუჯავა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 19:
| საიტი =
}}
'''ვაჟა მიხეილის ძე ოკუჯავა''' (დ. [[25 თებერვალი]], [[1930]], [[თბილისი]] — გ. [[2011]]) — ცნობილი ქართველი [[ნეიროფიზიოლოგია|ნეიროფიზიოლოგი]]. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ([[1966]]), [[პროფესორი]] ([[19691967]]). [[1974]], [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] [[აკადემიკოსი]].
 
==ბიოგრაფია==
[[1956|1956 წელს]] დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის(ამჟამად უნივერსიტეტი) სამკურნალო ფაკულტეტი. [[1956]]–[[1959]] წლებში იყო საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფიზიოლოგიის ინსტიტუტის ასპირანტი, [[1960 წელს გაიარა თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის ნევროლოგიის კურსი. ამავე წლიდან მედიცინის მეცნიერებათა კანდიდატია, [[1966]] წლიდან მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, [[1967]] წლიდან პროფესორი. [[1973]]–[[1975]] წლებში, იყო თბილისის სახ. სამედიცინო ინსტიტუტის პრორექტორი სამეცნიერო დარგში. [[1980]]–[[1985]] წლებში, [[თსუ|თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის]] რექტორი.
[[1956|1956 წელს]] დაამთავრა თბილისის სახ. სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი. [[1966]] წლიდან მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორია, [[1969]] წლიდან პროფესორი, [[1961]] წლიდან ხელმძღვანელობდა საქართველოს ჯანმრთელობის, შრომის და სოციალური უზრუნველყოფის სამინისტროს ექსპერიმენტული ნევროლოგიის განყოფილებას. [[1975]]–[[1979]] წლებში, იყო თბილისის სახ. სამედიცინო ინსტიტუტის პრორექტორი სამეცნიერო დარგში. [[1980]]–[[1985]] წლებში, [[თსუ|თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის]] რექტორი. [[1975]] წლიდან საქ. ფიზიოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოების პრეზიდენტია. [[1974]]–[[1967]] წლებში ირჩევენ საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ–კორესპოდენტად, [[1967]] წლიდან აკადემიკოსია. [[1975]]–[[1979]] წლებში საქართვ. მეცნ. აკადემიის მედიცინის პრობლემათა განყოფილების აკადემიკოს–მდივანია. [[1975]] წლიდან საქ. მეცნიერებათა აკადემიის „მაცნეს“ (ბიოლოგიური სერია) მთავარი რედაქტორია. [[1978]] წლიდან ხელმძღვანელობს [[თსუ]]–ის ნეირობიოლოგიურ ლაბორატორიას, [[1993]] წლიდან სხივური და ინტერვენციული დიაგნოსტიკის განყოფილებას. იყო რუსეთის ივანე პავლოვის სახელობის ფიზიოლოგთა საზოგადოების გამგეობის პრეზიდიუმის წევრი, ტვინის შემსწავლელი საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრი, ევროპის [[ეპილეფსია|ეპილეფსიის]] აკადემიის წევრი და სხვ.
 
[[1956|1956 წელს]] დაამთავრა თბილისის სახ. სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი. [[1966]] წლიდან მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორია, [[1969]] წლიდან პროფესორი, [[1961]] წლიდან ხელმძღვანელობდა საქართველოს ჯანმრთელობის, შრომის და სოციალური უზრუნველყოფის სამინისტროს ექსპერიმენტული ნევროლოგიის განყოფილებას. [[19751967]]–[[1979]] წლებში,წელს იყო თბილისის სახ. სამედიცინო ინსტიტუტის პრორექტორი სამეცნიერო დარგში. [[1980]]–[[1985]] წლებში, [[თსუ|თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის]] რექტორი. [[1975]] წლიდან საქ. ფიზიოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოების პრეზიდენტია. [[1974]]–[[1967]] წლებში ირჩევენ საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ–კორესპოდენტად, [[19671974]] წლიდან აკადემიკოსია. [[1975]]–[[19791980]] წლებში საქართვ. მეცნ. აკადემიის მედიცინის პრობლემათა განყოფილების აკადემიკოს–მდივანია. [[1975]] წლიდან საქ. მეცნიერებათა აკადემიის „მაცნეს“ (ბიოლოგიური სერია) მთავარი რედაქტორია. [[1978]] წლიდან [[1990]] წლამდე ხელმძღვანელობს საქ.მეცნ.აკადემიის ფიზიოლოგიის ინსტიტუტის უჯრედის ფიზიოლოგიის, პათოლოგიისა და ფარმაკოლოგიის ლაბორატორიას, [[1985]] წლიდან [[თსუ]]–ის ნეირობიოლოგიურბიოლოგიის ფაკულტეტის ნეირობიოლოგიის ლაბორატორიას, [[1993]]–[[1997]] წლიდანწლებში – სხივური და ინტერვენციული დიაგნოსტიკის ინსტიტუტის ნევროლოგიური ელექტროდიაგნოსტიკის განყოფილებას. იყო რუსეთის ივანე პავლოვის სახელობის ფიზიოლოგთა საზოგადოების გამგეობის პრეზიდიუმის წევრი, ტვინის შემსწავლელი საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრი, ევროპის [[ეპილეფსია|ეპილეფსიის]] აკადემიის წევრი და სხვ.1975 წლიდან საქ. ფიზიოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოების პრეზიდენტია.
ვაჟა ოკუჯავას ნაშრომები ეძღნებოდა თავის ტვინის ნერვული უჯრედების ბიოფიზიკური თვისებებისა და ელექტრული აქტივობის, [[თავის ტვინი]]ს ეპილეფსიური აქტივობის ნატიფ–ნეიროფიზიოლოგიური მექანიზმების, ნეიროფარმაკოლოგიური ნივთიერებების მოქმედების ბუნების, ადამიანისა და ცხოველთა ძილ–ღვიძილის ციკლის ფიზიოლოგიური საფუძვლების და სხვა აქტუალური საკითხების შესწავლას. იყო სამასამდე სამეცნიერო პუბლიკაციისა და 5 [[მონოგრაფია|მონოგრაფიის]] ავტორი.
 
[[1961 წლიდან – 2000 წლამდე]] ვ.ოკუჯავა არის საქ. შრომის,ჯანმრთელობის და სოციალური დაცვის სამინისტროს ექსპერიმენტული ნევროლოგიის ინსტიტუტის ექსპერიმენტული ნევროლოგიის განყოფილების გამგე. [[2000]] – დან [[2006]] წლამდე ამავე სამინისტროს ექსპერიმენტული ნევროლოგიის სამეცნიერო–კვლევითი ცენტრის დირექტორი. [[2006]] წლიდან – საქ. განათლების სამინისტროს სსიპ ექსპერიმენტული ნევროლოგიის სამეცნიერო–კვლევითი ცენტრის სამეცნიერო საბჭოს თავმჯდომარეა. ამავე წლიდან თსუ–ის რექტორის მრჩეველთა საბჭოს თავმჯდომარეა.
[[1981|1981 წელს]] მიენიჭა [[ივანე ბერიტაშვილი]]ს სახელობის პრემია, [[1999|1999 წელს]] ხვარაზმის საერთაშორისო სამეცნიერო პრემია. მიღებული ჰქონდა სამთავრობო ჯილდოები, მათ შორის ორდენები.
 
[[1967]]– [[1968]] წლებში მიწვეული იყო სამუშაოდ,როგორც მეცნიერი; ნევროლოგიურ დაავადებათა და ინსულტის ეროვნულ ინსტიტუტში ბეთესდასა და მერილენდში (აშშ), 1970 წელს ფრანკფურტში (გერმანია). იყო მრავალი სამეცნიერო ფორუმის ორგანიზატორი და მონაწილე, რამოდენიმე საერთაშორისო სამეცნიერო ჟურნალის კონსულტანტ–რედაქტორი და სარედაქციო საბჭოს წევრი.
 
ვაჟა ოკუჯავას ნაშრომები ეძღნებოდა თავის ტვინის ნერვული უჯრედების ბიოფიზიკური თვისებებისა და ელექტრული აქტივობის, [[თავის ტვინი]]ს ეპილეფსიური აქტივობის ნატიფ–ნეიროფიზიოლოგიური მექანიზმების, ნეიროფარმაკოლოგიური ნივთიერებების მოქმედების ბუნების, ადამიანისა და ცხოველთა ძილ–ღვიძილის ციკლის ფიზიოლოგიური საფუძვლების და სხვა აქტუალური საკითხების შესწავლას. იყო სამასამდეორასზე მეტი სამეცნიერო პუბლიკაციისა და 5 [[მონოგრაფია|მონოგრაფიის]] ავტორი. მისი კვლევების ინტერესების სფეროს წარმოადგენდა ნევროლოგიურ დაავადებათა მოდელირება და მათი ნეიროფიზიოლოგიური კვლევა, ეპილეფსიის ნეიროფიზიოლოგიური საფუძვლების შესწავლა, ნევროლოგიური ელექტრო–დიაგნოსტიკის მეთოდების დახვეწა და განვითარება, ნეიროფარმაკოლოგიური სამკურნალწამლო შენაერთების მონიტონირება და მათი ფარმაკოკინეტიკისა და მეტაბოლიზბის კვლევა, მეხსიერების შესაძლო ნეირობიოლოგიური მექანიზმების გამოკვლევა ნეირონულ დონეზე, ქცევათმეცნიერული კვლევები, მეხსიერების ფორმები და მათი დარღვევების პრობლემები, ფსიქოპათოლოგიურ მოვლენათა მოდელირება და ა.შ.
 
[[1981]] წელს მიენიჭა საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწის წოდება,[[1981|1981 წელს]] მიენიჭამიიღო [[ივანე ბერიტაშვილი]]ს სახელობის პრემია, [[1999|1999 წელს]] ხვარაზმის საერთაშორისო სამეცნიერო პრემია. მიღებული ჰქონდა სამთავრობო ჯილდოები, მათ შორის ორდენები.
 
ვაჟა ოკუჯავა გარდაიცვალა [[2011]] წელს. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის პანთეონში]].
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ვაჟა_ოკუჯავა“-დან