სიხოტე-ალინი
სიხოტე-ალინი (რუს. Сихотэ-Алинь) — მთათა სისტემა რუსეთში, პრიმორსკისა და ხაბაროვსკის მხარეებში. გადაჭიმულია დაახლოებით 900 კმ-ის სიგრძეზე, წყნაროკეანური პორტის - ვლადივოტსოკის მიმართულებით. უმაღლესი მწვერვალია ტორდოკი-იანი (2 077 მ).
| სიხოტე-ალინი* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| ტიპი | ბუნებრივი |
| კრიტერიუმები | x |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | აზია და ოკეანეთი |
| კოორდინატები | 45°20′00″ ჩ. გ. 136°10′00″ ა. გ. / 45.33333° ჩ. გ. 136.16667° ა. გ. |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 2001 (25-ე სესია) |
| ნომერი | 766 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 766 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
სიხოტე-ალინი მთელ მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე ექსტრაორდინალურ ტემპერატურულ ზონებს მოიცავს. ჩრდილოეთ ტაიგისათვის ტიპური სახეობები (მაგალითად ჩრდილოეთის ირემი, შავი გრიზლი) თანაარსებობენ ტროპიკულ სახეობებთან ერთად (ამურის ლეოპარდი, ციმბირული ვეფხვი, აზიური მურა დათვი).
1910 - 1920-იან წლებში სიხოტე-ალინს იკვლევდა ვლადიმირ არსენიევი, რომელმაც ეს თავგადასავლკები რამდენიმე წიგნში აღწერა. მათ შორისაა დარსუ უზალა, რომელიც 1975 წელს, აკირა კუროსავას მიერ გადაღებულ ოსკაროსან ფილმშიც იყო გამოყენებული.
2001 წელს, იუნესკომ სიხოტე-ალინის 16 319 კმ² ფართობის მონაკვეთი მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შიეტანა.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება