სიფაები
სიფაები (სპარს. سپاهی — „ჯარისკაცი“.[1]) — დაქირავებული მებრძოლები კოლონიურ ინდოეთში (XVIII—XX საუკუნეებში), რომელიც კომპლექტდებოდა ძირითადად ინგლისიელებისაგან და ასევე ადგილობრივი მოსახლეობისაგან.
თავდაპირველად ტერმინი იხმარებოდა ბრიტანეთის ინდოეთის არმიაში და ბრიტანეთის ოსტინდოეთის კამპანიაში მონაწილე რიგითების აღსანიშნავად. ტერმინი დღესაც გამოიყენება ინდოეთის, პაკისტანისა და ბანგლადეშის არმიებში.[2] 1857—1859 წლებში ბანგლადეშის სიფაებმა აჯანყება მოაწყვეს.
იგივე სპარსული სიტყვა („სიფახები“ ან „სფახები“) განსაზღვრავდა მებრძოლთა სახელებს ოსმალეთის იმპერიის ჯარში.
სქოლიო
რედაქტირება
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
- ↑ Mason, Philip (1974). A matter of honour. London: Holt, Rhinehart & Winston. ISBN 0030129117. ციტირების თარიღი: 15 March 2011.
- ↑ John Keegan, pages 312 and 545 "Armies of the World, ISBN0-333-17236-1