ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

სერგი ჭილაია (დ. დეკემბერი, 1912 სოფ. სერგიეთი, მარტვილის რაიონი — გ. იანვარი, 1993) — ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, მწერალი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1960), პროფესორი (1963).

სერგი ჭილაია
დაბ. თარიღი 1912
დაბ. ადგილი სერგიეთი, მარტვილის რაიონი
გარდ. თარიღი 1993
ეროვნება ქართველი
საქმიანობა ლიტერატურული კრიტიკოსი და მწერალი
ალმა-მატერი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი

ბიოგრაფია

რედაქტირება

დაიბადა მარტვილის რაიონის სოფელ სერგიეთში. 1936 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი.

1941-1944 წლებში — თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტის დეკანი.

1944-1949 წლებში — საქართველოს კპ ცკ-ის ლიტერატურისა და ხელოვნების სექტორის გამგე.

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში კითხულობდა ლექციებს უახლესი ქართული ლიტერატურის ისტორიაში. 1968 წლიდან იყო თსუ-ს უახლესი ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე.

1951 წლიდან საქართველოს მწერალთა კავშირის მდივანია, ხოლო 1973 წლიდან — პირველი მდივანი. სკკპ წევრი 1939 წლიდან, საქართველოს სსრ V-XII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. საქართველოს კპ სარევიზიო კომისიის წევრი. [1]

მეუღლე: მარიამ სანადირაძე;

შვილები: გურამი, დალი, ლალი.

შემოქმედება

რედაქტირება

ლიტერატურული წერილებისა და XX საუკუნის ქართული მწერლობის რთული და საინტერესო ლიტერატურული პროცესის სისტემატიზაციის პირველი მეცნიერული მცდელობის გარდა აქტიურად მოღვაწეობდა მხატვრულ პროზაშიც.[2] მისი ნაწარმოებები ნათარგმნია რუსულად და სსრკ-ის სხვა ხალხთა ენებზე.

2013 წელს საქართველოს კულტურისა და ძეგლთა დაცვის სამინისტროს მხარდაჭერით გამოიცა მწერლის 100 წლის იუბილესადმი მიძღვნილი წიგნი „სერგი ჭილაია—100[3]

ჯილდოები და აღიარება

რედაქტირება

ბიბლიოგრაფია

რედაქტირება
  • ეგნატე ნინოშვილის გურია (1934)
  • ვახტანგ ორბელიანი (1941)
  • ეკატერინე ჭავჭავაძე (რომანი) (1966)
  • მეოცე საუკუნის ქართული მწერლობა (3 ტომად)
  • ქართული საბჭოთა ლიტერატურის განვითარების გზა (1953)
  • შვილები (ქრონიკა, 1973)
  • მე და ჩემი პროფესორი (1975)
  • ცისფერი კომუნარები (1982)
  • მოგონებების გამა
  • ოცწლეული (1921-1940)
  • წლები და პრობლემები (1980)
  • ლიტერატურული წერილები

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. ქსე ტ.11 თბ. 1987.
  2. გაზ. „კვირის პალიტრა“ 2011 წ. №18
  3. დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-08-10. ციტირების თარიღი: 2021-08-10.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/სერგი_ჭილაია“-დან