სევილიის ალყა
სევილიის ალყა | |||
---|---|---|---|
რეკონკისტას ნაწილი | |||
1248 წლის ნოემბერში ქაიდმა აქსატაფმა სევილიის გასაღებები ფერდინანდ III კასტილიელს გადასცა, ფრანსისკო პაჩეკოს ნახატი. | |||
თარიღი | 1247 წლის ივლისი-1248 წლის 28 ნოემბერი | ||
მდებარეობა | სევილია ესპანეთი | ||
შედეგი |
კასტილიას სამეფოს გამარჯვება სევილიის აღება | ||
მხარეები | |||
| |||
მეთაურები | |||
| |||
ძალები | |||
| |||
დანაკარგები | |||
|
სევილიის ალყა (1247 წლის ივლისი - 1248 წლის ნოემბერი)-იყო 16 თვიანი წარმატებული ბრძოლა სევილიის რეკონკისტას დროს, ფერდინანდ III კასტილიელის ძალების მიერ.მიუხედავად იმისა, 1236 წელს კორდობის სწრაფმა აღებამ შოკი მოახდინა მუსულმანურ სამყაროში, სევილიის ალყა მაინც იყო ფერნანდო III-ის მიერ განხორციელებული ყველაზე რთული სამხედრო ოპერაცია. ეს ასევე არის ადრეული რეკონკისტის ბოლო ძირითადი ოპერაცია. ოპერაციამ ასევე აღნიშნა სამხედრო მნიშვნელობის კასტილია-ლეონის ძირძველი საზღვაო ძალების გამოჩენა. ფაქტობრივად, რამონ დე ბონიფაზი იყო კასტილიის პირველი ადმირალი, თუმცა მას არასოდეს ჰქონია მსგავსი ოფიციალური ტიტული.
1246 წელს, ხაენის დაპყრობის შემდეგ, სევილია და გრანადა გახდნენ ერთადერთი დიდი ქალაქები იბერიის ნახევარკუნძულზე, რომლებიც არ დათანხმდნენ ქრისტიანულ სუზერეინტს. ამ ორიდან გრანადა ნახევრად დამოუკიდებელი დარჩა 1492 წლამდე.
1247 წლის ზაფხულში კასტილიურმა ჯარებმა ქალაქი ჩრდილოეთით და აღმოსავლეთით ჩაკეტეს. ამან გზა გაუხსნა ალყას, რომელიც დაიწყო მაშინ, როდესაც რამონ დე ბონიფაზი ცამეტი გალერით მიცურავდა, რამდენიმე პატარა გემით, გვადალკვივირისკენ და მიმოფანტა ორმოცი პატარა გემი, რომლებიც ცდილობდნენ მის წინააღმდეგობას. 3 მაისს კასტილიურმა ფლოტმა გატეხა პონტონის ხიდი, რომელიც აკავშირებდა სევილიასა და ტრიანას.
წმინდა ალბერტუს მაგნუსმა დაწერა, რომ მავრიელი დამცველები ალყის დროს იყენებდნენ არტილერიას, რომელიც ლოდებით იყო დატვირთული, მაგრამ ზუსტად არ არის გარკვეული , იყენებდნენ თუ არა მსგავს იარაღებს.
კაპიტულაცია
რედაქტირებადაკარგულ ალმოჰადებისგან დახმარების მიღების მთელი იმედით, აქსატაფმა და ქალაქის წარჩინებულთა კონფერენციამ კაპიტულაციის განხილვა დაიწყო. ამ მიზეზით, ოქტომბერში მათ შესთავაზეს კაპიტულაცია ფერნანდო III-ს, რომელმაც არ მიიღო და განაცხადა, რომ არ მიიღებდა სხვას, გარდა ქალაქის უპირობო დათმობისა. ალფაკუი ორიასი, რომელიც იმყოფებოდა სან ხორხეს ციხესიმაგრეში, და ტრიანას მერები ფერნანდოს სთხოვენ სევილიაში შესვლის ნებართვას და სევილიის კრებაზე კაპიტულაციის განხილვას. შემდეგ, მსვლელობა გაუგზავნეს კასტილიელებს, რათა შესთავაზონ ალკაზარის მიწოდება და ქალაქის ქირა, რასაც ფერნანდომ ასევე უარყო. რამდენიმე დღის შემდეგ, მავრიელთა საელჩო ბრუნდება და ამბობენ, რომ ალკაზარის გარდა, ქალაქის მესამედს დათმობენ ბატონად, ფერნანდოც ასევე უარს ამბობს. შემდეგ მოვიდა მესამე წინადადება, ქალაქს გაყოფდნენ კედელი და ნახევარი დარჩებოდა ქრისტიანებისთვის, მეორე კი მუსლიმებისთვის, და მიუხედავად იმისა, რომ ეს იდეა ფერნანდოს გარემოცვაში ზოგს მოეწონა, მან მაინც უარი თქვა.
შიმშილის გამო ქალაქი 1248 წლის 23 ნოემბერს ქალაქის კაპიტულაცია მოხდა. პირობები განსაზღვრავდა, რომ კასტილიელთა ჯარებს ალკასარში შესვლის უფლება მიეცათ არა უგვიანეს ერთი თვისა. ფერდინანდმა თავისი ტრიუმფალური შესვლა ქალაქში 1248 წლის 22 დეკემბერს მოაწყო. მუსლიმურ მატიანეებში ნათქვამია, რომ დაახლოებით 300 000 მაცხოვრებელმა დატოვა ქალაქი. ამ რიცხვს ო'კალაგანი გაზვიადებულად მიიჩნევს.
წყარო
რედაქტირება- Batista González Batista/ხუან გონსალეს ბატისტა; Juan Batista (2007). España estratégica: guerra y diplomacia en la historia de España (ესპ.). Silex Ediciones. გვ. 163 ISBN 978-8477371830
- Joseph F. O'Callaghan/ჯოზეფ ფ. ო'კალაგანი (2004). Reconquest and crusade in medieval Spain. University of Pennsylvania Press. გვ. 113–116.ISBN 978-0812218893
- Joseph F. O'Callaghan/ჯოზეფ ფ. ო'კალაგანი (1983).A history of medieval Spain Cornell University Press. გვ. 352–.ISBN 978-0801492648
- Joseph F. O'Callaghan/ჯოზეფ ფ. ო'კალაგანი (2011) The Gibraltar Crusade: Castile and the Battle for the Strait University of Pennsylvania Press. გვ. 14. ISBN 978-0812204636