რაულ გონსალესი

(გადამისამართდა გვერდიდან რაული)

რაულ გონსალეს ბლანკო (ესპ. Raúl González Blanco; დ. 27 ივნისი, 1977, მადრიდი, ესპანეთი) — ესპანელი ფეხბურთელი და ფეხბურთის მწვრთნელი. ფეხბურთის გულშემატკივრებში უფრო ცნობილია როგორც რაული. თამაშობდა თავდამსხმელის პოზიციაზე. საყოველთაოდ აღიარებულია რეალ მადრიდის ყველა დროის ერთ-ერთ გამორჩეულ მოთამაშედ და ასევე ერთ-ერთ უდიდეს ესპანელ ფეხბურთელად სპორტის ამ სახეობის არსებობის ისტორიაში.[1][2][3]

რაული
პირადი მონაცემები
სრული
სახელი
რაულ გონსალეს ბლანკო
დაბადების
თარიღი
27 ივნისი, 1977 (1977-06-27) (47 წლის)
დაბადების
ადგილი
მადრიდი, ესპანეთი
სიმაღლე 180 სმ.
სათამაშო
პოზიცია
თავდამსხმელი
ახალგაზრდული კარიერა
1987–1990 სან-კრისტობალი
1990–1992 ატლეტიკო მადრიდი
1992–1994 რეალ მადრიდი
პროფესიონალური კარიერა*
წლები გუნდი მატჩი (გოლი)
1994 რეალ მადრიდი C 7 (16)
1994 რეალ მადრიდი B 1 (0)
1994–2010 რეალ მადრიდი 550 (228)
2010–2012 შალკე 04 66 (28)
2012–2014 ალ-სადი 39 (11)
2014–2015 ნიუ-იორკ კოსმოსი 28 (8)
სულ 663 (283)
ეროვნული ნაკრები
1996–2006 ესპანეთი 102 (44)
სამწვრთნელო კარიერა
2019– რეალ მადრიდ კასტილია
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება

ბიოგრაფია

რედაქტირება

რაული ღარიბი ოჯახის შვილი იყო. მამამისი იყო ელექტრიკი, ხოლო დედა - მოსამსახურე. ასეთ გაჭირვებაში უწევდა რაულს ბურთაობა და ამან შედეგიც გამოიღო. მისმა ტექნიკამ და გოლის ალღომ მადრიდის ატლეტიკოს ყურადღება მიიქცია. რაული აიყვანეს ბავშვთა სკოლაში მაგრამ ეს სკოლა მალევე დაიხურა. რაული გარეთ აღმოჩნდა. მამამ არ გადაუწურა ბიჭს იმედები და შანსი მისცა მადრიდის რეალის ბავშვთა სკოლაში ეცადა ბედი. სწორედ აქ დაიწყო ამ დიდებული ადამიანის ფეხბურთელად გარდაქმნა.

იგი შენიშნა რეალის მაშინდელმა დირექტორმა ხორხე ვალდანომ. და ზუტად მაშინ დაიწყო რაულმა ახალი ეპოქის შექმნა მადრიდში. 1992 წელს უკვე კასტილიის ძირითად გუნდათან ერთად ითამაშა, უმნიშვნელოვანეს მატჩში ატლეტიკოს წინააღმდეგ. ეს მატჩი რაულისთვის ორმაგად მნიშვნელოვანი იყო. ერთი ის, რომ მისი დებიუტი იყო გუნდში და მეორე, მისი მამა ესწრებოდა ამ მატჩს. ამ შეხვედრაში კსტილიამ ყველანაირი პრობლემების გარეშე მოიგო მატჩი ანგარიშით 5:0. აქედან ერთი რაულმა გაიტანა. მთელი მსოფლიო აღაფრთოვანა ამ პატარა ბიჭმა პირველივე შეხვედრაში გატანილი გოლით დაამახსოვრა მსოფლიოს თავი. სწორედ ამ მატჩიდან დაიწყო მისი გალიდერება.

რაული აძლევდა გუნდს ყველაფერს. იგი სჩადიოდა სასწაულებს მოედანზე და ულამაზესი გოლები გაჰქონდა. ის გუნდში ყველას მოწიწებით ექცეოდა და ცხოვრობდა რათა ეთამაშა ფეხბურთი. 1992 წელს რაულმა სან ვისენტეს 8 გოლი გაუტანა ერთ მატჩში. ის უფრო და უფრო უმატებდა თამაშს.

29 ოქტომბერი, 1994 წელი, ეს იყო რაულის ოცნების ხორცშესხმის დღე. მას ჰქონდა დებიუტი მადრიდის რეალის ძირითად შემადგენლობაში. თუმცა ამ მატჩამდე ერთი დღით ადრე ხორხე ვალდანომ ვარჯიშის შემდგომ გაიყვანა პატარა 17 წლის რაული გვერდით და უთხრა: “მისმინე ბიჭო, ოღონდ გული არ წაგივიდეს, ხვალ თამაშობ”!!! ეს იყო რაულისთვის ყველაფერი. ამის მოსმანეზე იგი ბავშვობიდან ოცნებობდა.

მოკლედ იმ შეხვედრაში რეალი დამარცხდა, თუმცა აღსანიშნავი იყო ვალდანოს და ჟურნალისტები კომენტარები. ვალდანომ განაცხადა ნამატჩევს: ” როდესაც რაულს ეს სიტყვები ვუთხარი, მის თვალებში ველოდი შიშის და უსუსურობის დანახვას, მაგრამ მე რაულში ანთებული თალები და ბრძოლის ჟინი დავინახე”. ჟურნალისტებმა აქეს და ადიდეს გონსალესი. ის შეუჩერებლად შერაცხეს და მეტიც მას ფერარის ბოლიდს ადარებდნენ.მოკლედ რულმა თქვა თავისი სიტყვა და დაიწყო გუნდის აღმასვლაც.

ყველამ ვიცით, რომ ყოველთვის ყველაფერი ისე არ ხდება როგორც გვინდა და სწორედ ამ პრინციპიდან გამომდინარე უნდა ითქვას, რომ რაული გაჩერდა. თითქოს იგი უბრალოდ გაქრა ფეხბურთიდან. მაშინდელი რეალის მწვრთნელი იუპ ჰაინკესი ბრაზობდა, რომ რაული გაძღა მილიონებით და აღარ სურდა თამაში. მან ხელფასი შეუმცირა რაულს, ანუ რაული სრულ ბანკროტში მოყვა. მწვრთნელი მუდამ აკრიტიკებდა და აღარ აძლევდა თამაშის საშუალებას. რაული გახდა აგრესიული ყველას მიმართ. მან განაცხადა: “თუ ვინმე დამიპირისპირდება მიკროფონით, მე მას დავსჯი”.

რაულის ასეთი მდგომარეობა არც ჯურნალისტებს და ინჩასებს არ გამოპარვიათ. ჟურნალისტებმა გამოაქვეყნეს საშინელი სტატიები რაულზე. პრესა იუწყებოდა, რომ ბლანკო სვამდა და ნარკოტიკებს ეტანებოდა. ამის შემხედვარე გულშემატკივრები სტვენით ეგებებოდნენ რაულს და მის მიმართ სიყვარული უცებ სიძულვილმა შეცვალა.

და როდესაც რაული ასეთ მდგომარეობაში იყო, მან გაიცნო ფოტომოდელი სანსი. სწორედ ამ ადამიანს უმადლოდეთ, რომ დღეს რაული სანიმუშოა რეალში. მათ იქორწინეს და ამის შემდგომ სულ სხვა რაული ვიხილეთ. თითქოს გამოცვალეს იგი და სხვა რაული გამოუშვეს როგორც მოედანზე, ისე ცხოვრების აზპარეზზეც. რაულმა დაიწყო თამაში, მეტიც მან დაიბრუნა ის დიდებული ფორმა რომელშიც იგი უახლოეს წარსულში იმყოფებოდა და დაიწყო თავბრუ დამხვევი გოლების გატანა. იგი ყველა გატანილ გოლს მეუღლეს უძღვნიდა, მისი ცნობილო “კალიცო” მუდამ ყუდარეღბის ეპიცენტრში იყო.

რაული ყოველი გოლის შემდეგ კოცნიდა ბეჭედს. გულშემატკივარსაც შემოუტრიალდა გული რაულზე და სწორედ ამ დროიდან მოყოლებული მან დაიმსახურა დიდი პატივისცემა. გუნდის ხელმძღვანელობამ უმალ მოუმატა ხელფასი რაულს და კონტრაქტი გაუხანგრძლივა 2006 წლამდე. რაული იბრუნებდა ძველ დიდებას მაშინ როცა კლუბში გადმოდიოდნენ ფიგუ, ზიდანი, რონალდო, ბეკჰემი. მან დიდი სამუშაო გასწია, მხოლოდ ერთი ნაკლი დაეტყო გოლების გატანას უკლო. ესპანეთის ნაკრებში კი რაულს გოლი გოლზე გაჰქონდა. ამის მიზეზად ფეხბურთელის პასიურობას აბრალებდნენ. თუმცა ვერავინ ხედავდა, რომ რაული თავდამსმელად არ თამაშობდა.

დაიწყო რაულის კრიტიკა, ამას მოჰყვა მისი ნაკრებს მიღმა დატოვება. ლუის არაგონესის დანიშვნის შემდეგ რაულს პრაქტიკულად აღარ იძახებედნენ ნაკრებში. ამ ყველაფერმა ფეხბურთელს უფრო შემატა მოტივაცია და უფრო მოუმატა თამაშს. თუმცა გოლების სიმწირით მოიკოჭლებდა.

2007 წლის ზაფხულში რეალს დაენიშნა ახალი მწვრთნელი და სწორედ მაშინ გამოჩნდა, რომ რაულის გოლების არ გატანა მისი ბრალი სულაც არ იყო, არამედ იმის ბრალი გხლდათ, რომ მას არ ათამაშებდნენ თავდამსხმელის პოზიციაზე. შუსტერმა ზუსტად შეურჩია ის ადგილი სადაც მას ყველაზე კარგად გამოსდის თამაში. მან რაული ასწია წინ. ამით ყველანაირ კრიტიკას ბოლო მოეღო, რადგან რაული მიმდინარე სეზონში დიდებულად გამოიყურება. ის სწორედ იმ რაულს ჰგავს, რომელიც ადრე ბრწყინავდა და ახარებდა გულშემატკივარს.

აქამდე თუ რაულს აკრიტიკებდა პრესა, ახლა ესპანეთის ნაკრების მთავარი მწვრთნელი მოჰყვა მის ეპიცენტრში. ყველა ფიქრობს, რომ რაულს დიდი სარგებლის მოტანა შეუძლია ნაკრებისთვის, მაგრამ არაგონესი არადა არ იძახებს მას ნაკრებში.

ეს წესით მტკივნეული უნდა ყოფილიყო მადრიდელთა თილისმისთვის, მაგრამ თქვენ წარმოიდგინეთ სულაც არ ადარდებს არაგონესის გადაწყვეტილებები და განაგრძობს მუშაობას რათა ყველა დაანახოს, რომ იგი ისევ ნომერ პირველია.

მიღწევები

რედაქტირება
  რეალ მადრიდი
  შალკე 04
  ალ-სადი
  • კატარის პრემიერ ლიგა: 2012–13
  • კატარის ემირის თასი: 2014
  ალ-სადი
  • ჩრდ. ამერიკის საფეხბურთო ლიგა: საგაზაფხულო სეზონი 2015

ინდივიდუალური

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
თემატური საიტები
UEFA · BDFutbol · Internet Movie Database · Soccerbase · Fussballdaten.de · National Football Teams.com · Eu-Football.info · FootballDatabase.eu · Soccerway · Sports-Reference.com დაარქივებული 2012-12-13 საიტზე Wayback Machine. · Transfermarkt · WorldFootball.net
  1. Alfredo Di Stéfano es el mejor jugador de la Historia Spanish. Real Madrid (14 აპრილი, 2008). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-01-25. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  2. Raúl y Di Stéfano, de leyenda a leyenda Spanish. ფიფა (2 თებერვალი, 2009). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-02-22. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  3. Mondal, Subhankar. (3 აგვისტო, 2010) The number 7 is held in high regard.... goal.com. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  4. UEFA Champions League 2002/03 - History - Statistics – UEFA.com. UEFA.com. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020
  5. The Guardian (4 მარტი, 2004). The FIFA 100. FIFA today published Pele's list of the 100 greatest living footballers. Compiled to mark the 100th anniversary of the Fifa's foundation, the list is so good it actually contains 125 names. theguardian.com. წაკითხვის თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  6. BBC Sport (4 მარტი, 2004). Pele's list of the greatest. These are the 125 players selected by Brazilian legend Pele to mark Fifa's 100th anniversary. Spain: Emilio Butragueno, Luis Enrique, Raul. news.bbc.co.uk. წაკითხვის თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  7. Marcelo Leme de Arruda (6 მარტი, 2004). Pelé's Choice of 125 Living Players. As part of its Centennial commemorations (1904–2004), FIFA asked Pelé to list the 100 best players (still alive) of all-time, comprised of 50 players still in activity and 50 players from the past. Understandably (given that misproportion), Pelé decided to add more players from the past and came up with 125 players in the end, 50 active and 75 retired (but alive) ones. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. RSSSF. წაკითხვის თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  8. BBC Sport (4 მარტი, 2004). Fifa names greatest list. Pele has revealed his list of the 125 greatest living players at Fifa's centenary gala in London on Thursday. news.bbc.co.uk. წაკითხვის თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  9. Best Football Players Ever (4 მარტი, 2004). FIFA 100 – list of the 125 greatest living footballers in 2004 created by Pelé for FIFA´s 100th anniversary. The FIFA 100 is a list of the 125 greatest living footballers in 2004 created by Pelé for FIFA´s 100th anniversary. Pele had been asked to select 50 retired players and 50 active players to get a list of 100 players, which would refer to the FIFA´s 100th anniversary. However Pelé found it too difficult to select just 50 former footballers so the list would eventually get to 125 players from which 75 former players. bestfootballplayersever.com დაარქივებული 2018-08-06 საიტზე Wayback Machine. . წაკითხვის თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  10. Raúl wins the Di Stéfano Trophy. Real Madrid (20 მაისი, 2008). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2009-06-30. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  11. Di Stéfano's worthy heir. Real Madrid (14 სექტემბერი, 2008). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2008-09-17. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  12. Raúl gana el I Trofeo Di Stéfano. Marca.com (7 ივლისი, 2011). ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.
  13. Raúl recibe el MARCA Leyend. Marca.com (3 მარტი, 2009). ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2020.