რასტაბაზარი

რასტაბაზარი, შუა საუკუნეების თბილისის საქმიანი უბანი — რიგებად განლაგებული ბაზარი და სავაჭრო-სახელოსნოები. მდებარეობდა ბატონის მოედანსა (ახლანდელი ერეკლე II-ის მოედანი) და ახლანდელი ერეკლე II-ის ქუჩას შორის. რასტაბაზარში ორ მწკრივად იყო განლაგებული ხარაზების, სირაჯების, ოქრომჭედლებისა და ბაზაზების სავაჭრო-სახელოსნოები. მთავრდებოდა ე. წ. ჩორსუთი (გზაჯვარედინაზე მოწყობილი ოთხკუთხა თაღოვან-გუმბათოვანი მოედანი). რასტაბაზარში სავაჭრო-სახელოსნოთა გარკვეული რაოდენოდა ეკუთვნოდა მეფესა და კათალიკოსს. 1795 წელს, აღა-მაჰმად ხანის თბილისის დარბევის დროს, რასტაბაზრის ბევრი შენობა დაინგრა. XIX საუკუნიდან რასტაბაზარმა როგორც სავაჭრო მაგისტრალმა, დაკარგა მნიშვნელობა. XIX საუკუნეში, აქ სახელოსნო სასწავლებელი (ახლანდელი სამსხმელო ქარხანა) ააშენეს, დაიდგა სავაჭრო შენობა, რომელთაც ახალ დუქნებს ეძახდნენ. თბილისში, ისტორიულ გარეუბანში, ქაშვეთის ეკლესიის წინ, არსებობდა მეორე რასტაბაზარიც, ასევე აღა-მაჰმად-ხანის ლაშქრობის დროს დაინგრა.

ლიტერატურა

• ბერძენიშვილი მ., ძველი თბილისის ტოპონიმიკიდან (რასტაბაზარი და ჩორსუ), «მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის», 1960, ნაკვ. 33;

• ბერძენიშვილი მ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 307.