პეტრე მამრაძე (პოლიტიკოსი)
პეტრე მამრაძე (დ. 8 სექტემბერი, 1952, თბილისი) — ქართველი თანამდებობის პირი, მეცნიერი, პოლიტიკოსი, პოლიტოლოგი, ფიზიკოსი. ფიზიკა-მათემატიკის მეცნიერებათა კანდიდატი. ღირსების ორდენის კავალერი (2006).
პეტრე მამრაძე | |
---|---|
დაბადების თარიღი | 8 სექტემბერი, 1952 |
დაბადების ადგილი | თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
მოქალაქეობა |
სსრკ → საქართველო |
განათლება | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
სამეცნიერო ხარისხი | ფიზიკა-მათემატიკის მეცნიერებათა კანდიდატი |
ეროვნება | ქართველი |
საქმიანობა | ფიზიკოსი, პოლიტიკოსი |
ჯილდოები |
1974 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფიზიკის ფაკულტეტი. 1975 წელს იყო საქსახლწყალ–პროექტის პროგრამისტი. 1975–1995 წლებში იყო საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აბასთუმნის ასტროფიზიკური ობსერვატორიის თბილისის ლაბორატორიის მეცნიერ თანამშრომელი. 1992 იყო წელს ვიცე-პრემიერის თანაშემწე. 1992–1995 წლებში იყო საქართველოს მე-3 მოწვევის პარლამენტის წევრი პარტიული სიით, საარჩევნო ბლოკი „საქართველოს მწვანეთა პარტია“. 1995 წელს იყო საქართველოს სახელმწიფო მეთაურის აპარატის ხელმძღვანელი. 1995–2003 წლებში იყო სახელმწიფო მინისტრის პირველი მოადგილე და სახელმწიფო კანცელარიის უფროსი. 2003–2008 წლებში იყო საქართველოს მთავრობის კანცელარიის უფროსი. 2008 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის იყო „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ პარტიული სიის მე-19 ნომერი.[1] 2008–2012 წლებში — საქართველოს მე-7 მოწვევის პარლამენტის წევრი პარტიული სიით „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა — გამარჯვებული საქართველოსთვის“. 2008 წლის 12 ნოემბერს მამრაძემ საპარლამენტო უმრავლესობის რიგები დატოვა.[2] 2011–2012 წლებში ფრაქცია „ერთობა სამართლიანობისთვის“ წევრი.[3]
არის მრავალი პუბლიკაციური წერილის ავტორი და 14 სამეცნიერო ნაშრომის თანაავტორი. 1992 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაციის თემა: „ანიჰილაციის ფუნდამენტური პროცესები ზეძლიერ მაგნიტურ ველებში“.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- პეტრე მამრაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
- პეტრე მამრაძე — საქართველოს პარლამენტის ოფიციალური საიტი (მოძველებული / არქივი / ახალი არქივი)