პეტრე ლარაძე

პეტრე გიორგის ძე ლარაძე (დ. 1770 — გ. 1837) — ქართველი პოეტი, კალიგრაფი.

პეტრე ლარაძე
დაბადების თარიღი	1770
გარდაცვალების თარიღი	1837
საქმიანობა	პოეტი და კალიგრაფი
მოქალაქეობა	ქართლ-კახეთის სამეფო რუსეთის იმპერია

პეტრე ლარაძის გამოსახულება „დილარიანის“ ხელნაწერიდან.

განაგებდა თბილისის სამეფო წიგნსაცავს. მონაწილეობდა პოლიტიკურ დაჯგუფებაში. 1803-1810 წლებში თეიმურაზ ბატონიშვილთან ერთად სპარსეთს იყო გადახვეწილი. 1810 წლიდან პეტერბურგში ცხოვრობდა. 1820-იან წლებში საქართველოში დაბრუნდა. ლარაძეს ეკუთვნის ლირიკული ლექსების კრებული „მრავალფერყვავილოვანი“, პოემები „საქართველოს ძველი დროის თავგადასავალი“, „დილარიანი“, „სახე-მგოსანი“ და სხვა. ლარაძის პოემაშიაისახა ყველა ის საკითხი, რომელიც აღელვებდა XVIII-XIX საუკუნეების მიჯნის ქართულ მწერლობას.

ლიტერატურა

• კეკელიძე კ., ქართული ლიტერატურის ისტორია, ტ. 2, ტფ., 1924;
• ქართული ლიტერატურის ისტორია, ტ. 2, თბ., 1966

• მიქაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 129.