ოიამა იკუო

ოიამა იკუო (იაპონ. 大山郁夫; დ. 20 სექტემბერი, 1880, ვაკასანო, აკაჰოს მაზრა, ჰიოგის პრეფექტურა — გ. 30 ნოემბერი, 1955, ტოკიო) — იაპონიის საზოგადო მოღვაწე. 1905 დაამთავრა ვასედას (ტოკიო) უნივერსიტეტის პოლიტიკურ-ეკონომიკური ფაკულტეტი. 1906-იდან ვასედას უნივერსიტეტის მასწავლებელი, 1915-იდან პროფესორი. 1926 —1928 მუშურ-გლეხური პარტიის, 1929 —1931 ახალი მუშურ-გლეხური პარტიის თავმჯდომარე. 1932 ემიგრაციაში წავიდა აშშ-ში, სადაც სამეცნიერო მუშაობას ეწეოდა ჩრდილოეთ-დასავლეთ უნივერსიტეტში (ევანსტონი). 1947 დაბრუნდა იაპონიაში. დიდი როლი ითამაშა იაპონიაში მშვიდობის II ეროვნული კონგრესის მოწვევაში (1949 წლის აპრილი). 1950-იდან მშვიდობის დაცვის იაპონიის კომიტეტის თავმჯდომარე. 1951-იდან მშვიდობის მსოფლიო საბჭოს ბიუროს წევრი. ატომური და წყალბადის იარაღის აკრძალვისათვის I საერთაშორისო კონფერენციის ერთ-ერთი ორგანიზატორი (ჰიროსიმა, 1955 წლის აგვისტო). 1930 —1932 და 1950 —1955 იაპონიის პარლამენტის დეპუტატი. „ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის“ საერთაშორისო ლენინური პრემიის ლაურეატი (1951).

ლიტერატურა

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 506.