მუშაითი

მუშაითს ორი მნიშვნელობა აქვს:

• XI-XII და XVII-XVIII საუკუნეებში საქართველოში ფართოდ ცნობილი ხალხური მომღერალ-მესაკრავე. მუშაითი მოხსენიებულია მხატვრულ ლიტერატურაში (მაგ., „ესე თქვა და სიხარულით თამაშობა ადიაადა, მგოსანი და უშაითი, უხმეს ჰპოვეს რაცა სადა“, ვეფხისტყაოსანი);
• ჯამბაზი, საბელზე მოსიარულე. რომელსაც ლხინსა და დროსტარებაში მგოსნებთან ერთად საპატიო ადგილი ეჭირა. მაგ., „ცალი წვერი კლდესა ზედა იყო დაბმული მაგრითა თოკითა“, მას თოკსა ზედა უხმაურით ფერხითა გავიდა ვითა მოშაითი („ვისრამიანი“).

ლიტერატურა

• ჩხიკვაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 224.