მონფერატო
მონფერატო (იტალ. Monferrato) — ჩრდილოეთ იტალიაში მდებარე პიემონტის რეგიონის ნაწილი. შუა საუკუნეებში მარკიზატის სახით არსებობდა დღევანდელი ლომბარდიის ტერიტორიაზე. მდებარეობდა ტურინსა და გენუას შორის.
| პიემონტის ვენახების ლანდშაფტები: ლანგე-როერო და მონფერატო* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  იტალია
|
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | iii, v |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | ევროპა-ჩრდ. ამერიკა |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 2014 (38-ე სესია) |
| ნომერი | 1390 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 1390 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
2014 წლის 22 ივნისს მონფერატო შეიყვანეს იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლების სიაში[1].
ისტორია
რედაქტირებამარკიზატი მოიცავდა 2750 კმ² ტერიტორიას, რომლის დედაქალაქი იყო მონფერატო. კარლ დიდის დროს მონფერატოს გრაფები მართავდნენ, ხოლო 967 წელს ოტო I-მა აქ მარკიზატი დააარსა. მონფერატოს მარკიზებმა თავი გამოიჩინეს ჯვაროსნული ლაშქრობების დროს. მარკიზ გულიელმო VI-ის 2 ვაჟი და შვილიშვილი მეფეებიც კი გახდნენ.
- კონრად I – იერუსალიმის მეფე († 1192)
- ბონიფაციუს II – თესალონიკის მეფე († 1207)
- ბალდუინ V – იერუსალიმის მეფე († 1186)
XIV საუკუნეში მარკიზატი მემკვიდრეობით მიიღო პალეოლოგოსების დინასტიამ. 1533 წელს მონფერატო გონძაგას დინასტიის საკუთრება გახდა. მანტუის მემკვიდრეობისთვის ომის (1628-1631) შემდეგ მონფერატოს ნაწილი სავოიის მარკიზებმა დაისაკუთრეს, დარჩენილი ნაწილი საბოლოოდ 1708 წელს მიიღეს, როცა იმპერატორმა ლეოპოლდ I მონფერატო გონძაგას დინასტიამ ჩამოართვა.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Basso Monferrato Tourist Board
- Alto Monferrato Tourist Board
- Monferrato's wines
- Sacro Monte di Crea
- Communities of hills between Langhe and Monferrato
- MonferratoArte (იტალიური) A historical and bibliographical directory of artists active in the extra-urban Churches of the Diocese of Casale Monferrato.